Wist u dat...

Wist u dat:

- We in 6 maanden tijd in 5 werelddelen zijn geweest;

- We heirbij 13 landen hebben bezocht;

- We 28x hebben gevlogen (inclusief een helicopter, een luchtballon en een vliegtuig waar we uit zijn gesprongen);

- We in 44 vaartuigen hebben gezeten;

- We in ontelbaar bussen hebben gezeten;

- We op heel veel verschillende plekken hebben geslapen zoals dormrooms, guesthouses, hotels, tenten, resorts, bussen, de overlandtruck, onze Nieuw-Zeelandse Happy Camper en ook op vliegvelden en boten;

- Niels 181 verschillende biertjes op heeft en welgeteld 2 alcoholvrije dagen heeft gehad;

- Dat deze twee alcoholvrije dagen noodgedwongen waren, omdat er geen bier te krijgen was;

- We ontelbaar veel vogels, vissen en wilde beesten hebben gezien;

- We 24/7 bij elkaar waren en heel veel van elkaar en onszelf te weten zijn gekomen;

- We hierdoor alleen nog maar meer van elkaar zijn gaan houden;

- We onze vrienden en familie stiekem best gemist hebben en het ook wel fijn vinden om weer thuis te zijn;

- We een geweldige droomreis hebben gehad en een onvergetelijke ervaring rijker zijn!!

Livingstone-Nairobi

Jumbo!

We zijn aangekomen bij het laatste en langste deel van onze tour door Afrika en tevens het allerlaatste avontuur van onze mooie wereldreis. Het was een geweldige afsluiting met heel veel hoogtepunten, dus we wensen jullie succes met dit lange verslag, maar vooral veel plezier!

13-4

Het is weer tijd om onze truck in te stappen en op weg te gaan. De afgelopen dagen hebben we afscheid moeten nemen van 13 mensen van de groep, voor wie de tour eindigt in Livingstone. Gelukkig hebben we ook 4 nieuwe groepsleden erbij gekregen die met ons de tour vervolgen tot het eindpunt Nairobi.

Laat in de middag komen we na een lange en vooral hobbelige route aan bij het kampterrein net buiten de hoofdstad Lusaka. Hier lopen we een rondje over het terrein en zien we een aantal zebra’s, inclusief een babyzebra en een giraffe. Omdat we te voet zijn konden we super dicht bij deze dieren komen wat echt heel gaaf was!

14-4

Vandaag hebben we een extreem lange reisdag richting Chipata, waarbij we langs verschillende kleine dorpjes met traditionele Afrikaanse hutjes komen. Vooral de kinderen die hier wonen zijn vaak erg onder de indruk van die grote truck met een grote groep blanke mensen erin en zwaaien allemaal naar ons. We merken ook dat we steeds dieper het echte Afrika in rijden. Ook qua wegen en faciliteiten is dat te merken. De wegen worden steeds slechter en het wordt moeilijker om een fatsoenlijke supermarkt of pinautomaat te vinden, maar gelukkig zijn we daar allemaal op voorbereid.

15-4

Vandaag hebben we wederom een hele lange reisdag waar we de grens over gaan naar Malawi. Net voor zonsondergang komen we aan in Kandi Beach, bij lake Malawi. Alle energie die we nog over hebben na de lange tijd in de truck kunnen we vanavond kwijt in een mooi feestje. Er staat namelijk een verkleedpartij gepland, waarbij we voor iemand anders in de groep een outfit uit mogen kiezen vanaf een tafel vol met belachelijke en bizarre kledingstukken. Iedereen ziet er dus hilarisch uit en na het eten beginnen we meteen te dansen en staan we niet veel later op de bar te swingen en tegen middernacht springen we met z’n allen nog even in het meer om af te koelen. Een super leuke en gezellige avond!

16-4

Gelukkig zijn we niet al te brak na gisterenavond, want we gaan in de ochtend een villagetour doen. Zodra we de hekken van ons kampterrein uit lopen staat daar een hele horde met mannen en kindjes die met ons mee willen lopen en met ons willen kletsen. De kindjes willen allemaal handjes vasthouden en opgetild worden, super schattig!

We lopen met deze hele stoet richting het dorp en gaan daar, zonder de hele horde Afrikanen, naar het huis van onze gids die laat zien hoe hij hier woont en vertelt over het leven in dit dorp.

Daarna lopen we weer verder via een markt naar de school en onderweg mengen de locals zich weer met ons, erg grappig! Eenmaal bij de school aangekomen mogen we een klaslokaal in. De klassen hier bestaan uit 100 tot 120 kinderen!! Wij mengen ons tussen de kinderen in het klaslokaal en zitten naast hun op hun schoolbankjes terwijl zij allemaal een handje willen en met ons op de foto willen. Ze beginnen dan met z’n allen voor ons te zingen, wat echt super mooi is. We laten ze hierna weer verder gaan met hun dagelijkse lessen en gaan samen met één van de leraren en de directeur naar een ander gedeelte van de school waar ze ons wat meer vertellen over de ontwikkelingen van de school en de plannen die ze hebben. We doneren ook wat geld, zodat de kinderen die het zelf niet kunnen betalen nieuwe schooluniformen kunnen krijgen en om deze mooie school verder te helpen in de toekomstplannen.

Na het bezoek aan de school gaan we ook nog naar een kliniek, waar afgelopen nacht een kindje geboren is. Het zou in Nederland ondenkbaar zijn, maar wij gaan naar de kamer van deze kersverse moeder met haar zoontje van een paar uur oud. Het is echt super schattig om te zien, maar ook best bizar dat wij, als een groep vreemdelingen aan haar bed staan. Naast haar bed ligt een andere vrouw die er erg zwak uit ziet en later horen we dat zij afgelopen nacht ook een bevalling heeft doorstaan, maar dat haar kindje overleden is. We schrikken daar ontzettend van en in onze ogen is het echt bizar dat deze twee vrouwen naast elkaar in een kamer liggen. Maar ja, T.I.A. (This is Africa).

’s Middags zwemmen we in het meer en chillen we op het strand. ’s Avonds gaan we terug het dorp in, want de locals hebben voor ons gekookt. We krijgen een authentiek Afrikaanse maaltijd voorgeschoteld, wat inhoudt dat we een lekkere pompoensoep krijgen en rijst met spinazie, bonen en maispap. Na het eten gaan zij met een hele groep kinderen voor ons dansen en zingen en uiteraard moeten wij ook mee doen. Een erg gezellige en leuke avond en het is een bijzondere ervaring om zo geïntegreerd te worden in het lokale leven hier.

17-4

We rijden vandaag weer verder naar de andere kant van lake Malawi. Bij ons kampterrein aangekomen springen we meteen weer in het meer om af te koelen en spelen we daarna wat beachvolleybal voor de broodnodige lichaamsbeweging. ’s Avonds hebben we een lekkere maaltijd rondom het kampvuur en gaan we lekker vroeg naar bed.

18-4

We genieten vandaag volop dat we niets gepland hebben en doen dan ook niet zoveel. Na het ontbijt gaan een paar meiden yoga-en en Wieke besluit mee te doen en komt erachter dat ze er niet zo heel goed in is. ’s Middags gaan we een rondje door het dorp wandelen en geven we een aantal zeepjes weg aan de vrouwen met kindjes die voor hun huisjes zitten. ’s Avonds gaan we wederom vroeg naar bed, want de wekker voor morgen staat op 3:45uur.

19-4

Om 5 uur in de ochtend zijn alle spullen weer gepakt, hebben we ontbeten en is de truck weer klaar voor vertrek. We hebben een reis van ruim 12 uur richting Tanzania en we komen pas om half 6 ’s avonds aan op ons kampterrein. Het is eten en naar bed, want morgen gaan de wekker zelfs een uur vroeger.

20-4

Om 4 uur vertrekken we naar de hoofdstad Dar El Salaam. Onderweg zien we sinds lange tijd weer wat wildlife, waaronder olifanten, giraffen en zebra’s. Bij aankomst duiken we met z’n allen in de zee om af te koelen en de vermoeidheid van de lange reis van ons af te spoelen. We besluiten dat we wel een biertje verdiend hebben en drinken een lekker koud flesje leeg terwijl we een beetje dobberen in de Indische oceaan en de zon langzaam onder gaat.

21-4

Het voelt bijna als uitslapen, want we hoeven ‘pas’ om 6 uur te vertrekken om de ferry te pakken richting Zanzibar. We moeten eerst met een pondje, welke wat later vertrekt dan gepland en dan ook nog eens tergend langzaam vooruit gaat. Daardoor komen we in tijdnood om onze ferry te halen. Zodra de pond de kade raakt springen we daarom met z’n allen op de kant, beginnen als gekke te rennen. Aangezien we het nooit te voet zullen halen springen we één voor één achterop motortjes die ons als een stelletje kamikazes door het drukke verkeer van Dar El Salaam leiden. 2 minuten voor de ferry vertrekt komen we aan bij de terminal en beginnen wij weer te rennen richting de pier. Terwijl ze de deuren van de boot al dicht aan het doen zijn springen wij nog net op tijd aan boord. Een scene uit the Fast en the Furious is er niets bij.

Na een verder rustige boottocht komen we aan in Stonetown, Zanzibar. We laten ons hier verdwalen in het doolhof van kleine straatjes en ontdekken op deze manier de stad. ’s Avonds gaan we met de hele groep cocktails drinken op een gezellig terras en zien we de zon zakken in de zee. Na zonsondergang lopen we naar de foodmarket waar we typisch lokale gerechten proeven, zoals kip kebab en Zanzibar pizza.

22-4

We vertrekken richting Nungwi, één van de strandbestemmingen op dit eiland, maar onderweg doen we eerst een spicetour. De gids is een beetje een rare snuiter en de tour kan ons ook niet heel erg boeien, dus we zijn blij als dit voorbij is en we verder rijden naar het strand.

’s Middags chillen we bij het zwembad van het hotel met uitzicht over het mooie strand. Helaas is het weer niet zo denderend, dus is het uitzicht niet precies was we verwachtten van Zanzibar. Daarom vermaken we onszelf maar in het zwembad met een balletje, tot het mis gaat en één van de groepsleden een glas omstoot met zijn ellenboog en hiermee een flinke snee oploopt in zijn arm. Niels biedt snel eerste hulp, maar hij moet toch even naar het ziekenhuis om te kijken of het gehecht moet worden. In het ziekenhuis krijgt hij te horen dat dit dankzij de goede eerste hulp niet nodig is. Dit uitgebreide consult, wat 5 minuten heeft geduurd kost de jongen ‘slechts’ 550 euro… T.I.A. (This is Africa)

’s Avonds gaan we uit eten bij een visrestaurant op het strand en eet Wieke voor het eerst een hele kreeft, lekker!

23-4

Vandaag gaan we sinds een lange tijd weer duiken en we hebben er super veel zin in! We gaan duiken bij het eiland Mnemba, wat schijnbaar een hele goede duikspot is. Zodra we onder zijn zien we al meteen een grote zeeschildpad onder een rots liggen, wauw! Verder zien we onder anderen een aantal anemoon vissen, een steenvis en een torpedo rog. Een goede eerste duik kunnen we wel zeggen.

Na een kleine snack en een rustpauze gaan we voor de tweede keer het water in. Tijdens deze duik is het echt onbeschrijfelijk hoeveel we zien. Een kleine opsomming, waarbij we waarschijnlijk nog het één en ander zijn vergeten: pijlstaartroggen, octopus, grote garnaal, kreeft, frogfish, lionfish, zeepaardje, verschillende murenes en een aantal steenvissen. Wanneer we boven komen kunnen we ons geluk niet op over deze duik terwijl we aan de oppervlakte liggen te dobberen, wachtend tot de boot ons oppikt. Dan zien we ineens in de verte een aantal dolfijnen boven het water uit springen en merken we dat ze onze richting op komen zwemmen. Snel stoppen we ons ademautomaat weer in onze mond en zwemmen we met deze dolfijnen mee en zien we hoe een groep van 9 dolfijnen onder het water met elkaar aan het spelen is. Sommige van hen zijn zelfs bezig om zich voort te planten vlak voor onze neus. Serieus jongens, get a room!

Als we ze niet meer kunnen bijhouden en we onze zuurstoftank echt tot de max hebben verbruikt komen we weer met ons hoofd boven water met een gigantische lach op ons gezicht en klimmen we in compleet euforische staat terug op de boot. Wat een geweldige duik!!

24-4

Helaas is het alweer tijd om dit gedeelte van Zanzibar te verlaten, zeker omdat het weer nu een stuk beter is. Een goede reden om hier eens terug te komen. We rijden terug naar Stonetown en gaan naar Prison Island. Een eiland waar een gevangenis op gebouwd is, maar uiteindelijk nooit als gevangenis is gebruikt. Wel is er een schildpaddenverblijf met hele grote landschildpadden van wel 150 jaar oud. We kunnen hier ook snorkelen, maar dankzij vele kleine kwalletjes houden we dat snel voor gezien.

25-4

Onze Zanzibar avontuur zit er helaas alweer op en we gaan met de ferry terug naar Dar El Salaam om daarna weer op de truck te stappen. Tijdens onze lunch langs de kant van de weg komen er mensen van de Maasai-stam naar ons kijken. Dit is een stam die van origine nomaden zijn en vandaag de dag nog steeds hun traditionele kleding dragen. Tegenwoordig hebben ze wel allemaal een hip mobieltje en die gebruiken ze nu ook om ons te filmen, want een stelletje blanke mensen die zomaar een hele inventaris uit een truck toveren om langs de weg te gaan lunchen is toch wel erg interessant.

Wieke besluit de stoute schoenen aan te trekken en wil ook wel een foto van hen, dus vraagt of ze een selfie mag maken. Dit vinden ze maar al te interessant, dus hebben we nu ook een mooi aandenken aan hun.

26-4

Vandaag gaan we op weg naar Arusha en op het kampterrein hier hebben ze een slangenreservaat. Zodra we onze tenten opgezet hebben gaan we daar dus een kijkje nemen en zien we verschillende gigantisch grote slangen en in één reservaat zitten zelfs twee levende kuikentjes. Alhoewel ze nu niet meer zullen leven… Ze hebben naast slangen en hagedissen ook nog grote vogels, krokodillen en schildpadden.

In de avond doen we nog een drankje in de bar, maar maken we het niet laat, want morgen gaan we naar ons laatste hoogtepunt van deze reis, de Serengeti!

27-4

In 4x4 trucks worden we ’s morgens opgehaald om naar deze gigantisch grote vlakte te rijden, boordevol wilde beesten en een prachtig landschap. Via de Ngorongoro krater rijden we hierheen en onderweg zien we al giraffen en bavianen en als we over de rand van de kater rijden zien we ook nog zebra’s en buffels. Eenmaal aangekomen in de Serengeti is het net of we de film van de Leeuwenkoning binnen rijden. Het eerste wat we zien is een gigantische migratie van wildebeesten. Niet veel later zien we op een afstand een mannetjesleeuw in het gras liggen. Als we verder rijden zien we langs de kant van de weg een jonge leeuw en leeuwin slapen en terwijl we aan het kijken zijn worden ze wakker en beginnen ze met elkaar te spelen, een geweldig gezicht!!

Na dit gave schouwspel zien we onder andere nog olifanten, hyena’s, nijlpaarden en krokodillen. Een paar honderd meter voordat we aankomen bij ons kampterrein zien we een paar leeuwinnen in het gras liggen (Even voor de duidelijkheid: het kampterrein heeft geen hekken. En die leeuwinnen lagen een paar honderd meter verderop in het gras. En er zijn dus geen hekken…!!). Op ons kampeerterrein zien we de zon onder gaan achter het mooie decor van de Leeuwenkoning en gaan we na het eten op tijd naar bed. ’s Nachts worden we nog een paar keer wakker van het gebrul van de leeuwen en het geronk van wat andere beesten, maar gelukkig worden we de volgende ochtend ongeschonden wakker.

28-4

Nog voor het licht is worden we wakker, want vandaag is het tijd voor het toetje op onze reis. We gaan namelijk een safari doen in een luchtballon!! Precies op het moment dat de zon op komt, stijgen wij op met de ballon en hebben we een geweldig mooi uitzicht over de Serengeti en de opkomende zon. Al snel zien we in de verte een grote groep buffels staan en zodra we dichterbij komen gaan we steeds lager vliegen zodat we ze perfect kunnen zien. Ze schrikken af en toe van het spuiten van het vuur in de ballon en dat zorgt ervoor dat ze een stuk beginnen te rennen, een mooi gezicht!

Even verderop zien we een groep van wel 20 leeuwen rondom een boom lopen en terwijl de wind ons meeneemt zien we ze nog net richting de groep buffels lopen, op zoek naar een ontbijt. We genieten van het geweldige landschap en zien ondertussen regelmatig wat dieren voorbij komen, zoals hyena’s, giraffen, olifanten en verschillende bokken. Ook heel veel mooie en gekleurde vogels passeren de revue. Wanneer we weer veilig geland zijn staat er een glas champagne op ons te wachten en krijgen we daarna nog een ontzettend luxe ontbijt voorgeschoteld. Wat een geweldige ervaring en een prachtige ochtend!

’s Middags voegen we ons weer met de rest van de groep en vervolgen we de safari over land. We rijden richting de boom waar we vanuit de lucht de grote groep leeuwinnen hebben gezien en tot onze vreugde zitten ze nu allemaal in de boom. Zodra we stoppen om van dit geweldige beeld te genieten komen ze één voor één de boom uitgeklommen, op jacht naar de buffels die aan de andere kant van de weg in het gras staan. Waarschijnlijk is de jacht van vanochtend mislukt of hebben ze gewoon nog steeds honger. We zien een paar super schattige welpjes de groep leeuwinnen volgen, hopend op een lekkere maaltijd. In de verte zien we één van de leeuwinnen op de buffel springen, maar helaas kunnen we het eind van de jacht niet meer zien, omdat het te ver weg is.

We rijden daarom weer verder en zien we een aantal nijlpaarden in het water liggen. Aangezien we vandaag al drie van de vijf leden van de big 5 hebben gezien gaan we op zoek naar de luipaard, die we nog niet eerder gespot hebben. Het is wederom ongelofelijk hoeveel geluk we hebben, want na een klein uur zoeken zien we in een boom een luipaard op een tak liggen slapen. We kunnen dus wel zeggen dat deze safari-dag ontzettend geslaagd is! We rijden terug richting de Ngorongoro krater waar we op de rand van de krater overnachten.

29-4

De laatste safari van deze reis staat op de planning deze ochtend en hiervoor gaan we de krater in. We hopen op net zoveel geluk als de rest van onze reis, want het zou geweldig zijn om vandaag een neushoorn te spotten zodat we de hele big 5 in dit deel van Afrika gezien hebben.

We beginnen al goed met het spotten van twee mannetjesleeuwen en een leeuwin, een aantal buffels en een gigantische groep flamingo’s in een groot meer, waardoor het lijkt alsof het hele meer roze is.

Als we verder rijden zien we een grote groep leeuwinnen liggen. Om hun heen lopen een aantal hyena’s in rondjes en daardoor beseffen we dat de leeuwinnen aan het genieten zijn van een prooi die ze deze ochtend gevangen hebben. De hyena’s wachten rustig op hun beurt, want wanneer de leeuwen vol zitten mogen zij de restjes hebben. We zijn zo gefocust op dit gave tafereel dat we pas na een tijdje zien dat in de verte een neushoorn staat. Jaaaa, de big 5 is compleet!! Wat gaaf!

Dan zien we ineens dat als we van links naar rechts kijken we links in de verte een groep olifanten zien, wat dichter bij ons een groep buffels, daar achter een groep zebra’s en wildebeesten, een stukje verder lopen wat zwijnen en jakhalzen, rechts daarvan de leeuwen en hyena’s en achterin de neushoorn. Wauw, wat een geweldig beeld en ongelofelijk hoeveel beesten we hier bij elkaar zien. 4 van de big 5 zien we in één oogopslag. Geweldig!

We rijden weer verder de krater door en zien dan nóg een mannetjes en vrouwtjesneushoorn bij elkaar. Ook zien we nog een aantal olifanten en struisvogels van heel dichtbij tussen een mooi geel bloemenveld. Als we rustig terug rijden om de krater weer uit te gaan zien we nog een moeder neushoorn met haar baby en niet veel later nog een moeder, vader en baby neushoorn. Dit is echt niet te geloven! We hoopten op één neushoorn en krijgen er maar liefst 8 te zien, waaronder twee babytjes. Geweldig!! Zeker als je bedenkt dat er maar een stuk of 25 neushoorns in de hele krater leven en dat deze dieren ontzettend bedreigd zijn.

Eenmaal bij de uitgang van het nationaal park hebben we een wc-pauze en laat één van onze groepsleden per ongeluk de deur van de truck iets te lang open staan. Twee bavianen zien hun kans schoon en springen de truck in, terwijl er nog twee andere leden van ons binnen zitten. Een erg angstaanjagende ervaring voor hun, maar gelukkig kunnen zij er daarna net zo hard om lachen als wij. Super grappig om te zien, zeker als de bavianen daarna erg tevreden met twee pakken koekjes in de boom boven de auto zitten.

We rijden terug naar onze camping in Arusha waar we onze laatste overnachting van deze tour zullen hebben. Uiteraard sluiten we de laatste avond af met een Afrikaanse braai en een paar drankjes in de bar.

30-4

Voor de laatste keer breken we onze tent af en stappen we de truck in op weg naar Nairobi. Onze gids Masivu is drie weken geleden voor het eerst vader geworden en zijn vrouw staat als verassing ons op te wachten met hun dochtertje in Nairobi. Super mooi om te zien hoe hij voor het eerst zijn dochtertje ziet! Na dit emotionele moment rijden we door naar ons hotel en nemen we afscheid van Masivu (de gids), Anthony (de chauffeur) en Gariep (de truck). ’s Avonds gaan we nog voor een laatste keer met z’n allen uit eten en worden we met de taxi naar het restaurant gebracht. Een rit van ongeveer 12 kilometer duurt 1 uur en 45 minuten dankzij het verkeer van Nairobi. Echt bizar!

Na een lekker en gezellig etentje is het tijd om van iedereen afscheid te nemen en zit deze tour er definitief op.

Voor ons volgen er nog twee dagen in Nairobi, waar we vooral een beetje bijkomen van de rondreis door Afrika, onze foto’s uitzoeken en alle ervaringen nog eens laten bezinken. Onze reis van 6 maanden zit er alweer op en de tijd is voorbij gevlogen! Wat hebben we ontzettend veel gezien en meegemaakt, wat hebben we ontzettend veel geluk gehad in allerlei opzichten tijdens onze reis en wat hebben we gigantisch genoten van alle belevenissen en van elkaar!

Heel veel liefs,

Niels en Wieke

Windhoek-Livingstone

Hoi familie en vriendjes,

Zoals jullie hadden begrepen was onze reis nog niet ten einde in Windhoek, dus hierbij kunnen jullie het tweede deel van onze Afrika-tour lezen. Ook hier hebben we weer genoeg meegemaakt, dus lees ze!

4-4

Vandaag gaat namelijk erg vroeg de wekker weer en zit iedereen moe en brak in de truck voor een lange reisdag richting Kalahari, Botswana. ’s Avonds krijgen we hier wederom een heerlijke maaltijd voorgeschoteld door onze gids Masivu, zoals eigenlijk elke dag bij het ontbijt, de lunch en het avondeten gebeurt. Het is ongelofelijk wat hij elke keer klaar weet te maken voor zo’n grote groep ondanks de weinig faciliteiten die we hebben.

Na het eten worden we nog vermaakt door wat bosjesmannen en –vrouwen die een traditionele dans laten zien bij het kampvuur en mogen wij ook nog even mee dansen, wat erg lachwekkend is. Iedereen gaat hierna vroeg naar bed dankzij de late avond van gisteren.

5-4

We komen in de middag aan bij ons kampterrein in Maun en springen na het opzetten van de tenten meteen in het zwembad. Aangezien Masivu niet goed kan zwemmen en een beetje bang is van water (een echte Afrikaan), besluiten wij hem hier wat zwemles te geven. Compleet uitgedost met zwembandjes aan zijn armen komt hij aan bij het zwembad en hij maakt van zijn eerste zwemles een complete show. Wat een komiek, heerlijk!

S Avonds na het eten wordt er spontaan wat gedanst na een aantal drankjes, maar het wordt dit keer niet al te laat.

6-4

We worden smorgens vroeg opgehaald en worden in groepjes van twee in een uitgeholde boomstam gezet en krijgen iederiemand aangewezen die met behulp van een hele grote paal ons door de Okavanga Delta vaart. Dit is de grootste binnenlandse delta ter wereld. Onze poler noemt zichzelf Galaxy en heeft als enige nog een traditionele houten Mokoro.

Na twee uur op het water komen we aan bij een mooi stukje oever waar we voor de komende nacht onze tent opzetten. Laat in de middag gaan we te voetop safarien zien we een schildpadje, een slang, zebra’s en wildebeesten. Als we terug naar de tenten lopen wordenwe voor de zoveelste keer deze trip getrakteerd op een mooie zonsondergang.

Na het avondeten worden we nog vermaakt door alle lieve polers die voor ons zingen en dansen bij het kampvuur.

7-4

’s Morgens varen we met de Mokoros weer terug naar het vaste land en na een douche gaan we weer met onze truck Gariep naar ons volgende kampterrein, genaamd Baobab Planet. Onderweg spotten we onze eerste olifant en zien we ook een aantal giraffen. Op het kampterrein staat, zoals je kunt verwachten met die naam, heel veel Baobab bomen, een typisch Afrikaanse boom en ontzettend mooi. Een oude Afrikaanse mythe zegt dat God boos was toen hij deze boom creëerde, omdat hij op zijn kop staat. Het lijkt namelijk net alsof de takken van deze boom de wortels zijn.

8-4

Vandaag rijden we via een weg, wat ze ook wel de olifantensnelweg noemen, richting Chobe National Park. Onderweg zien we naast de verwachtte olifanten ook nog giraffen en everzwijnen (Poemba!). Laat in de middag komen we aan in het park en doen we een bootcruise over de Choberivier. Tijdens deze cruise zien we heel veel prachtige vogels, maar ook grote groepen olifanten met babytjes, nijlpaarden, waterbuffalo’s en krokodillen. Een geweldig mooie bootsafari met op het eind ook weer een mooie zonsondergang.

9-4

Vandaag laten we Botswana alweer achter ons en gaan we op weg naar Zambia, waar we in de middag aankomen in Livingstone. Hier gaan we ’s avonds weer met een boot een rivier op, maar dit keer heeft dieren spotten niet de prioriteit. Het is een sunsetcruise, maar we kunnen onbeperkt drinken op deze boot, dus daar maken we met de hele groep dankbaar gebruik van en het wordt een hele gezellige en legendarische avond.

10-4

Deze ochtend genieten we er van dat we een keer uit kunnen slapen en dat we maar liefst 4 dagen op dezelfde plek kunnen blijven. Na een ochtend chillen bij het zwembad gaan we ’s middags naar de Victoria Falls. Een gigantisch lange en hoge waterval, omringd door regenbogen. Een geweldig mooi natuurverschijnsel waar zoveel watergeweld aan te pas komt dat je op sommige punten de waterval zelf, door alle nevel die er vanaf komt, bijna niet meer kunt zien. Het is fantastisch om hier rond te lopen en we worden compleet doorweekt door alle nevel, maar dat is een lekkere verfrissing op deze warme dag.

11-4

Vandaag gaan we wat meer van het lokale leven van Zambia zien, door middel van een fietstour. Een jongen die hier heel zijn leven woont leidt ons door zijn woonomgeving en brengt ons naar de school waar hij al zijn opbrengsten van deze tour aan doneert, zodat de kinderen hier allemaal naar school kunnen, een heel mooi streven!

We zien heel veel kleine Afrikaanse dorpjes met traditionele huizen, waar verschillende stammen samen leven. We zien een oud vrouwtje met een hamer stenen kapot slaan om hier later cement van te maken en een jongen van een jaar of 11 die een huis aan het bouwen is van hout en klei. Er zijn talloze mensen op de straten die ons groeten en heel veel kinderen die ons een hand of een high five willen geven. Geweldig om op deze manier ontvangen te worden en het échte Afrikaanse leven te kunnen zien. Ook erg indrukwekkend hoe de mensen hier leven en hoeveel energie en vrolijkheid ze allemaal uitstralen.

We fietsen naar een markt, waar we de fietsen even stallen en langs de kraampjes lopen. Hier wordt Niels weer eens aangesproken als Jezus, wat al erg vaak is gebeurt. Hij heeft hierdoor ook de bijnaam Jezus gekregen in de groep. Ook Wieke heeft een bijnaam gekregen, namelijk Winky, maar dat is meer omdat dit voor veel mensen makkelijker uit te spreken is.

Ten slotte gaan we nog naar de school welke gebouwd is en verder groeit dankzij de opbrengsten van deze tour die wij doen. Het is erg mooi om op deze manier te zien waar ons geld terecht komt en wat ze tot nu toe allemaal al bereikt hebben dankzij deze tour.

’s Middags gaan we met de hele groep lunchen bij een visrestaurant en eten we eindelijk weer een keertje ons lievelingseten… Sushi!

12-4

Vandaag hebben we een lekkere chilldag en doen we niets anders dan lekker chillen op het kampterrein, bij het zwembad en bij de bar. Ook wel eens lekker.

Ook in Livingstone is onze tour nog niet ten einde, dus als je nog niet genoeg gehad hebt van onze avonturen kunnen we jullie gerust stellen, er komt nog meer!

Groetjes,

Niels en Wieke

Kaapstad-Windhoek

Hallo lezers,

We zijn ondertussen alweer terug in Nederland en veel van jullie hebben we alweer live gezien en gesproken, maar we hebben vast nog niet alles aan iedereen kunnen vertellen, dus vandaar nog hierbij het verslag van onze rondreis door Afrika. We beginnen met het eerste deel van de reis; van Kaapstad in Zuid-Afrika tot aan Windhoek in Namibië.

23-3

Vandaag maken we kennis met onze truck (nee, het is geen bus, maar een truck), genaamd Gariep. Zij zal ons de komende 39 dagen door Afrika, tot aan Nairobi brengen. Onze chauffeur Anthony en Gariep zijn dikke maatjes en verantwoordelijk voor onze veiligheid op onze weg. Daarnaast hebben we nog Masivu, de meest coole en gekke Keniaan ooit en de leukste tourgids die je je kunt wensen.

We gaan via de westkust richting het noorden, maar stoppen eerst bij Blauwstrand, om vanaf daar een geweldig laatste uitzicht te hebben over het mooie Kaapstad en de prachtige Tafelberg. Dan is het echt tijd om afscheid te nemen van deze mooie stad en gaan we op weg naar Cederberg waar we laat in de middag aankomen op onze kampeerplaats bij een wijnboerderij. We hebben hier een wijnproeverij met een geweldig uitzicht over de omliggende wijngaarden en leren elkaar dankzij deze lekkere alcoholische versnaperingen meteen goed kennen en hebben al snel door dat dit een hele leuke en gezellige groep is. De sfeer zit er meteen goed in en na de wijnproeverij drinken en dansen we nog lekker verder in de bar van het kampeerterrein.

24-3

Na een lange reisdag komen we in de middag aan bij de Oranjerivier, wat de grens vormt tussen Zuid-Afrika en Namibië. We springen in de rivier op even af te koelen en zwemmen naar Namibië voor een eerste kennismaking met onze volgende bestemming.

Na een lekkere buitendouche en een gezellige braai gaan we met z’n allen nog even naar de bar.

25-3

We gaan de grens over naar Namibië en rijden door het mooie woestijnlandschap die dit land rijk is. We komen hier ook onze eerste wildlife tegen, een moeder kudu met haar baby. Aangekomen bij het kampterrein zien we een grote baviaan de bosjes inschieten terwijl wij onze tenten aan het opzetten zijn. Na de lunch springen laten we onze watervolleybalkunsten zien in het zwembad, wat leidt tot veel hilariteit. Tegen de avond gaan we naar de Fish River Canyon, de tweede grootste canyon ter wereld. Na een korte wandeling langs deze prachtige canyon gaan we naar platform, vanaf waar we een hele mooie zonsondergang kunnen zien. Het feit dat we deze zonsondergang kunnen kijken onder het genot van kaas en wijn maakt alles nog extra bijzonder. De drankspelletjes, het zingen en zelfs het dansen van de macarena jaagt een aantal andere toeristen weg, maar maakt voor ons de ervaring compleet. Terug bij het kamp gaan we nog even door met wat drankspelletjes en spelen we Never Have I Ever (Ik heb nog nooit…). Zo leren we iedereen weer een beetje beter kennen en de sfeer wordt alleen maar beter en beter. Deze groep maakt de reis nog leuker dan hij al is, wat een geluk!

26-3

Vandaag zitten we vooral heel lang in de truck, wat een flinke uitdaging is voor onze billen dankzij de vele hobbels in de weg. Af en toe lukt het om een beetje te slapen, maar we vermaken ons vooral met kaartspelletjes, zingen en dansen. Af en toe stoppen we voor één van de vele wc bezoekjes (lees: plassen in de bosjes) en kunnen we onze benen strekken en doen we de meest rare rek en strekoefeningen en spelletjes om een beetje actief te blijven.

27-3

We worden vroeg wakker om voor zonsopkomst de machtig mooie Duin45 te beklimmen en vanaf hier de zon op te zien komen, wat zorgt voor geweldig mooie kleurveranderingen van de rode duinen. Na een ontbijt in de woestijn gaan we verder naar een platform met heel veel dode bomen, die afgestorven zijn door het watertekort veroorzaakt door de bewegende duinen rondom dit platform. Het is een prachtig mooi natuurverschijnsel waar we rustig de tijd nemen om wat mooie foto’s te maken.

Laat in de middag komen we aan bij ons volgende kampterrein waar een waterpoel is gemaakt. Hier verschijnen in de avond verschillende Gemsbokken, Zebra’s en jakhalzen om hun dorst te lessen. Al snel zien we dat er een duidelijke machtsverdeling is tussen de verschillende beesten en ontstaan er kleine onenigheden tussen de Gemsbokken en Zebra’s, want een leuk vermaak is voor ons als toeschouwers. Gelukkig raakt geen van de beesten gewond, aangezien ze alleen vechten om te laten zien wie de baas is dan elkaar echt aan te vallen.

28-3

Vandaag rijden we naar Swakopmund en komen we onderweg langs de Steenbokkeerkring. Hier houden we pauze, spelen we een potje volleybal in the middle of nowhere en maken we wat foto’s. Swakopmund is een kleine stad in Namibië en sinds lange tijd komen we weer andere mensen en gebouwen tegen. Er is zelfs wifi hier, maar dat brengt ons helaas alleen maar slecht nieuws vanuit het thuisfront.

In de middag staat er een townshiptour gepland en dat geeft ons enigszins wat afleiding. We gaan naar een kinderdagverblijf en een soort medicijnvrouw, maar alles is nogal opgezet en voelt echt aan als een toeristische attractie. Gelukkig gaan we hierna ook nog naar een lokaal cafeetje waar we even kunnen socializen met de echte locals. Ook hier ontkomen we er niet aan dat we echte toeristen zijn en komt er een a capella groep voor ons zingen. Dit is wel echt super mooi en vooral heel grappig wanneer één van de zangeressen midden in het lied ineens een schaapgeluid begint te maken. We krijgen hier ook nog een aantal lokale delicatessen te proeven en wij hebben ons allebei gewaagd aan de rupsen, die Niels na heel veel kauwen uit moet spugen en Wieke met veel moeite en een grote slok bier wel weggespoeld krijgt.

29-3

Er is hier in Swakopmund niet heel veel te beleven op straat, maar gelukkig is er in de omgeving genoeg te doen voor adrenalinejunkies zoals wij. Daarom besluiten we vandaag te gaan Quadrijden in de zandduinen. Dit is echt super cool om te doen en helemaal onder het stof en met een grote glimlach op onze gezichten komen we terug bij onze lodge (owja, we hoeven twee nachten niet te kamperen, luxe!). In de middag gaan we lunchen bij een restaurant aan de zee, waar we uiteindelijk ’s avonds ook belanden voor het diner, omdat er verder op zondag helemaal niets open is in deze hele ‘stad’.

Om diezelfde reden gaan we na het eten naar het casino, omdat dit de enige horecagelegenheid is waar we nog wat te drinken kunnen krijgen, en aangezien één van onze groepsleden jarig is om 12 uur ’s nachts moet dat uiteraard wel even gevierd worden.

30-3

Ook vandaag gaan we weer gebruik maken van de mooie zandduinen in deze omgeving, we gaan er namelijk vanaf boarden. Het blijkt al snel dat sandboarden een stukje lastiger is dan snowboarden, vooral het maken van de bochten, maar het gaat toch nog best goed en het is vooral super gaaf om te doen! Je moet wel na elke afdeling met je board weer de duin omhoog lopen, dus na een stuk of 6 afdalingen zijn we er wel even klaar mee. Gelukkig kunnen we ook met een matje op onze buik de duinen af en dat is ook super gaaf en nog wel een stukje enger ook. Met onze gezichten naar voren glijden we met 73km per uur die duin af! Omdat we hierna nog niet genoeg zand gehapt hebben besluiten we ook nog van een schans te springen met onze boards om de ervaring helemaal compleet te maken. Wat een te gekke ochtend!

In de middag verlaten we Swakopmund weer en rijden we door naar Spitskoppe. Als we aankomen op het mooie kampterrein zien we twee stokstaartjes (Timon!) rondlopen, super schattig. Na het opzetten van de tenten lopen we het dorpje in en gaan we naar de school en kinderdagverblijf om met de kindjes te spelen. ’s Avonds hebben we een lekkere barbecue en zitten we na het eten gezellig met zijn allen rondom het vuur en genieten we, zoals bijna elke avond hier in het prachtige Namibië, van een geweldige sterrenhemel.

31-3

We rijden alweer vroeg in de ochtend door naar onze volgende bestemming en hebben een lange tocht voor de boeg. Deze keer is ons kampeerterrein erg basic en daarom gaan we naar een hotel in de buurt, om daar lekker bij het zwembad te kunnen chillen. Dat is wel een welkome verfrissing na een lange busrit in de hitte van vandaag.

1-4

Een dag waar we lang op gewacht hebben, we gaan vandaag onze eerste safari doen! We rijden naar Etosha National Park en op weg naar onze campingplaats midden in dit park is er genoeg te zien. We spotten springbokken, struisvogels, wildebeesten en jakhalzen. Allemaal erg leuk, maar niet echt waar we voor naar Afrika komen. Dan horen we dat er een leeuw gespot is en gaan we daar op af. Het blijkt dat er een groepje leeuwen helemaal verstopt zit onder de bosjes en met een beetje geluk zien we een stukje vacht bewegen, maar daar houdt het dan ook mee op.

We rijden daarom maar verder en na een kleine 10 minuten zien we ineens een stuk duidelijker een leeuwin tussen de struiken lopen. We stoppen met onze truck en de leeuwin loopt voor onze truck door de straat over en dan zien we ineens dat een mannetjesleeuw achter haar aan komt en ook hem kunnen we van heel dichtbij zien. Wauw!! We zien hoe hij het vrouwtje van de ene kant van de weg in de gaten houdt, terwijl zij aan de andere kant rustig achter een zebra aan loopt en uiteindelijk in de verte uit ons gezichtsveld verdwijnt. Waarschijnlijk is die zebra ondertussen een lekker avondmaaltje geworden, maar dat schouwspel hebben wij helaas (of niet…) niet kunnen zien.

’s Avonds doen we met z’n allen een drankje bij de waterpoel wat aan onze camping grenst, waar we nog een neushoorn en twee leeuwen hebben gespot. Wauw, wat een dag! De leeuwen laten ook nog flink van zich horen met wat gebrul over en weer, waar we tot in onze tenten van kunnen meegenieten, mega gaaf!

2-4

’s Morgens gaan we weer op safari, maar zien de eerste uren niet meer dan wat bokken en gazellen. Net voor de lunchstop zien we gelukkig nog een giraffe, dus dat maakt het toch nog een beetje goed. Na de lunch zwemmen we wat in het zwembad op het terrein, wat erg fijn is, want het is echt bloedheet.

Laat in de middag vervolgen we de safari en dit keer zien we al snel giraffen en zebra’s, een goed begin. Niet veel later zien we drie leeuwinnen in de struiken en al snel komen ze dichter bij onze truck en drinken ze uit het stroompje water langs de weg, op nog geen 3 meter afstand van onze wagen. Wat een geweldig uitzicht!

Als we weer verder rijden op weg naar het kampterrein zien we nog een zwarte neushoorn, wat ook helemaal te gek is, want deze zijn erg zeldzaam! Terwijl de zon langzaam onder gaat zien we ook nog een mannetjes leeuw in de laatste stralen zon liggen en is deze safari helemaal compleet! Wat hebben we een geluk gehad deze twee dagen met alles wat we gezien hebben.

3-4

We gaan vandaag naar Windhoek, de hoofdstad van Namibië. Hier eindigt voor twee mensen de tour, maar we krijgen er ook twee nieuwe groepsleden bij. Daarom gaan we ’s avonds met iedereen uit eten en daarna op stap. Dit is echt een super gezellige avond, waar we ontzettend veel gedanst hebben en allemaal iets te laat naar bed gaan.

Zoals jullie merken hebben we een ontzettend mooie tijd gehad in dit deel van Afrika en dat is zeker zo gebleven op de rest van onze tour, dus geniet ook van onze andere reisverslagen die we binnenkort plaatsen. De foto's staan ondertussen ook allemaal op de site.

Veel liefs,

Niels en Wieke

Kaapstad

Hallo lief thuisfront,

Wij willen jullie graag weer een keer vermaken met één van onze avonturen. Dit keer gaat ons verhaaltje over de belevenissen van Niels en Wieke in Kaapstad. Ook de bijbehorende foto's kunnen jullie terug vinden op de site. Wij wensen jullie veel leesplezier!

14-3

Na een lange reisdag/nacht van 30 uur komen we in de ochtend aan in Kaapstad. Voor Wieke voelt het echt een beetje als thuis komen, aangezien zij hier 8,5 jaar geleden al 5 maanden stage heeft gelopen. We pakken een taxi richting ons hostel en installeren ons, frissen ons een beetje op en gaan dan op weg naar de Grand Parade. Hier is vandaag namelijk het Holi One Colour Festival. Het is een erg mooie dag en vanaf het festivalterrein hebben we een super mooi uitzicht over de tafelberg. Bijna iedereen is in het wit gekleed, maar het duurt niet lang voordat iedereen onder de kleurenpoeder zit die door de festivalgangers de lucht in wordt gegooid. Een heel erg mooi gezicht en het is een festival met een ontzettend gezellige sfeer en leuke muziek. Ondanks de weinig slaap die we hebben gehad vermaken wij ons prima! Voordat we terug gaan naar het hostel eten we nog (volgens een oud gebruik van Wieke) een Boerewors bij één van de kraampjes op Long Street.

15-3

Vandaag is het tijd om wat oude bekende van Wieke te zien. We beginnen met een lunch met Didi, één van de meiden waar Wieke mee heeft samengewerkt op een evenement dat ze hier georganiseerd heeft. Na deze lekkere en gezellige lunch gaan we richting de Tafelberg en onderaan de kabelbaan staat Zandiswa te wachten, de secretaresse van het bedrijf waar Wieke werkte. Samen met haar, haar man, haar dochtertje en haar zus gaan we met de kabelbaan omhoog. Eénmaal op deze prachtige berg kunnen we de hele stad goed zien. Een geweldig mooi uitzicht!

In de avond houden we ons rustig, gisteren was een lange en vermoeiende dag, dus het is tijd om een beetje bij te tanken.

16-3

Een bezoek aan Robbeneiland staat op de planning vandaag. We lopen via het centrum van de stad richting Waterfront, waar we bij de foodmarket wat lunchen. Als we aankomen bij de haven om de boot te pakken richting Robbeneiland blijkt dat de tocht vandaag geannuleerd is door het slechte weer. Dat is natuurlijk balen, maar gelukkig hebben we nog een hele week, dus daar komen we gewoon nog een keer voor terug. We besluiten daarom om wat rond te dwalen over Waterfront, wat absoluut geen straf is. We gaan weer terug naar de foodmarket, omdat het daar zo gezellig was en pakken daar lekker een biertje en vermaken ons met mensenkijken, één van Wiekes specialiteiten.

’s Avonds gaan we terug naar Long Street en gaan we uit eten bij een gezellig Cubaans restaurant, Buena Vista Social Café.

17-3

Samen met twee Engelse jongens en een Duits meisje van het hostel hebben we voor vandaag een auto gehuurd om richting Cape Point te rijden. We stoppen onderweg bij Simonstown, waar je met pinguins op het strand kan liggen. Het is iets te winderig om ook echt lekker op het strand te liggen, maar we lopen hier wel lekker rond, lunchen wat en ondertussen hebben we volop entertainment van die grappige beestjes in hun smokings.

Eénmaal aangekomen bij Cape Point worden we echt weggeblazen, de wind is hier super krachtig. We komen wonder boven wonder veilig bij het hoogste uitzichtpunt aan en maken een paar foto’s en zorgen dan snel weer dat we beneden komen, omdat we bang zijn één van de twee oceanen in geblazen te worden. We rijden met de auto nog richting Kaap de Goede hoop, nog een bijzondere plek bij dit zuidwestelijke punt. Ook hier waait het weer ontzettend hard, dus we houden het ook bij een paar kiekjes en haasten ons weer terug de auto in.

Vanuit de auto zien we nog wel wat wildlife onderweg zoals bavianen, gazellen, struisvogels en zebra’s. Die kunnen we mooi vast afvinken op ons lijstje :D.

We rijden in de middag terug via de westkust en worden getrakteerd op een geweldig mooie zonsondergang waar we even voor stoppen. Gelukkig hadden we nog wat wijn meegenomen, want dat is precies wat dit moment compleet maakt. Eenmaal terug in de stad gaan we met z’n allen wat eten bij Cubana, één van Wiekes lievelingsrestaurants. Deze tent staat naast het lekkere eten bekend om de goede cocktails en de waterpijp. We bestellen na het eten dan ook zo’n waterpijp en als deze op is vervolgen we onze weg terug naar Long Street om nog even naar de St. Patrick’s Party te gaan in de Dubliner.

18-3

Vandaag gaan we naar de wijk Observatory, waar Wieke tijdens haar stage gewoond heeft. We hebben met David en Annemarie afgesproken en ook Zanele, de oude huishoudster en Mama Afrika van Wieke komt langs. We lopen door Wiekes oude huis en door Observatory en drinken een lekkere smoothie bij één van de gezellige tentjes in Obs. Het is super leuk om hun alle drie weer te zien en terug ‘thuis’ te zijn.

We nemen afscheid van David en Annemarie en gaan samen met Zanele naar de supermarkt om inkopen te doen voor een grote braai. We rijden daarna namelijk door naar de township Khayalitsha, één van de grootste krottenwijken in Kaapstad, waar Zanele woont. Hier hebben we met haar en een groot deel van haar familie een gezellige Afrikaanse braai. Iedereen vindt het erg leuk dat we er zijn en zijn ontzettend dankbaar voor al het eten wat we mee hebben genomen. Daar kunnen ze de rest van de week nog van eten. In dit deel van Kaapstad wordt voornamelijk de taal Xhosa gesproken en om hun dankbaarheid te tonen geeft de familie ons twee Xhosanamen. Niels heet Mbulelo (dankjewel) en Wieke krijgt de naam Nobuntu (je bent zo aardig).

19-3

Om 3 uur gaat de wekker, want we gaan vandaag een stukje rijden om met haaien te kunnen duiken. Niet zomaar haaien, maar de echte grote jongens, The Great White! Eenmaal op de boot hoeven we niet lang te wachten tot de eerste haai op het vissenbloed en sap af komt wat ze in de zee hebben gegooid om ze te lokken. Na 10 minuten komen er al een paar ‘kleine’ haaien aangezwommen van ongeveer 3 meter. We mogen onze wetsuits aantrekken en Niels en ik weten niet hoe snel we moeten zijn en zitten dan ook als eerste in de kooi. Elke keer als er een haai dichtbij de kooi komt gezwommen roepen de mannen vanaf de boot dat we onder water moeten en kunnen we door een gat in de kooi de haaien voorbij zien zwemmen. De adrenaline giert echt door onze lijven. Na een minuut of 20 in het water van 12 graden wordt het ondanks al die adrenaline toch wel erg koud, dus gaan we even de boot weer op. Vanaf hier heb je ook erg goed zicht op alle haaien die rond de kooi zwemmen. Maar zodra we weer wat opgewarmd zijn begint het toch wel weer te kriebelen en gaan we nog een keer terug de kooi in. Nu zijn er ook wat meer grote haaien en ze komen echt heel dicht langs de kooi gezwommen. De grootste die we zien is minstens 5 meter langs, wat een machtig beest!

Als we weer terug op de boot zijn is de euforie erg groot, maar dit is maar van korte duur. Dankzij de kou, de adrenaline en de golven blijft het ontbijt van die ochtend niet helemaal lekker zitten en geven we de haaien nog wat extra’s te eten.

’s Avonds gaan we weer naar Obs om bij Wiekes lievelingsrestaurant te eten, Ganesh. Hier eten we typisch Afrikaanse dingen zoals Samosa, Bobotie en het beste toetje van de wereld; Lemon Merengue… mjammm.

20-3

Aangezien onze eerste poging naar Robbeneiland mislukt was dankzij het weer hebben we vandaag de tweede poging. We lopen dus richting Waterfront en pakken daar de boot richting het eiland. We hebben eerst een rondrit met een bus over het eiland en leren over de geschiedenis van de gevangenis, het eiland en de apartheid. Na deze tour worden we door een oud gevangene meegenomen in de gevangenis en deelt hij zijn ervaringen met ons. Al met al een hele interessante en indrukwekkende ochtend.

’s Middags blijven we lekker bij Waterfront rondhangen bij de terrasjes en winkeltjes.

21-3

Laat in de ochtend bezoek we de Old Biscuit Market, een erg leuk een gezellige markt met een super druk, maar gezellig foodcourt. We winkelen eerst wat en daarna gaan we op zoek naar wat lekkers om te eten voor lunch en genieten we van de sfeer met een lekker biertje.

In de avond beklimmen we de berg Lions Head met een fles wijn in onze rugzak, welke we boven op de top bij een geweldig mooie zonsondergang op drinken. Wat een geweldig uitzicht over de stad hebben we hier!

Later die avond gaan we naar het beerhouse op Long Street waar we wat eten, maar uiteraard ook een aantal verschillende biertjes uit proberen.

22-1

Vandaag gaan we voor de laatste keer naar het Waterfront om nog even lekker van het zonnetje te genieten op één van de mooie terrasjes en te genieten van live muziek. Op Waterfront heb je een klein podium staan waar vooral in de weekenden regelmatig bandjes optreden. We gaan daar zitten in afwachting van wat leuke muziek en bij toeval komt daar ineens Freshly Ground het podium op gelopen. Dit is de favoriete Afrikaanse band van Wieke welke ze de vorige keer ook een paar keer heeft gezien en ook cd’s van heeft.

Het was echt een geweldig optreden en heerlijke muziek, waarop we lekker in het zonnetje hebben staan dansen. We hebben maar weer twee cd’s gekocht, zodat we thuis nog na kunnen genieten van deze heerlijke sfeer.

Om 6 uur gaan we richting het hotel waar vanavond onze georganiseerde tour door Afrika gaat beginnen. We ontmoeten hier de groep waar we de komende weken mee gaan rond trekken. Deze bestaat uit 21 mensen vanuit Engeland, Ierland, Australië, Duitsland, Zwitserland en Noorwegen.

Maar wat we op deze tour allemaal beleven kunnen jullie in een volgend verslag terug lezen.

Veel lieve groetjes,

Niels en Wieke

Java en Gili eilanden

Hallo trouwe volgers,

Het is weer tijd voor een nieuwe update. Dit keer nemen we jullie mee naar Java en de Gili eilanden, waar we een ontzettend relaxte tijd hebben gehad. De foto's volgen nog, aangezien de wifi hier ontzettend traag is. We zijn nu in Kaapstad en morgen vertrekken we voor ons laatste avontuur door Zuid-Afrika, Namibië, Botswana, Zambia, Malawi, Tanzania en Kenia. Pas daar zullen we weer een keer op internet kunnen, dus jullie zullen nog even geduld moeten hebben voor het volgende verslag en alle foto's. Voor nu, veel leesplezier!

3-3

Na een prima vlucht komen we in de ochtend aan in ons guesthouse in Jogjakarta. We gaan eerst eens voor een ontbijt/lunch kijken in het straatje iets verderop vol met gezellige restaurantjes en eten daar wat. Aangezien het dan ineens super hard begint te regenen besluiten we maar een paar potjes te poolen hier en vermaken we ons prima totdat het droog genoeg is om terug te gaan naar het guesthouse. Hier chillen we wat, want dankzij de regen die niet helemaal op is gehouden is er weinig te doen. Gelukkig is er een gezellige sfeer op het guesthouse en is het dus prima om hier een beetje rond te hangen. In de avond gaan we samen met de eigenaars, een Belgisch meisje en Indonesische jongen, lekker sushi eten, jeuj!! Echt super lekkere sushi en ook erg leuk gezelschap, dus een prima avondje!

4-3

Om 3 uur in de ochtend gaat de wekker!!! We gaan vandaag namelijk naar Bodobudur, maar gaan eerst een berg op, vanuit waar je uitzicht hebt over deze beroemde tempel. Dit doen we zo abnormaal vroeg zodat we de zonsopkomst kunnen zien die hier spectaculair mooi kan zijn. Helaas is het vandaag nogal bewolkt en hoewel het uitzicht nog steeds prachtig is en het erg mooi is om alles langzaam op te zien lichten is het een stuk minder gaaf dan we hadden gehoopt.

Na deze kleine domper gaan we op weg naar de wereldberoemde tempel. Na Maleisië en Thailand hebben we toch al best wat tempels gezien en waren we zelfs een beetje ‘tempel-moe’ geworden, maar dit is toch wel echt een prachtig mooi exemplaar! Na deze boeddhistische tempel gaan we nog door naar een iets minder bekende hindoeïstische tempel, de Prambanan tempel. Ondanks dat deze minder bekend is, is hij toch nog steeds erg indrukwekkend en ook hier kijken we rustig rond. Het is behoorlijk warm geworden ondertussen, want uiteraard is nú de zon wel ineens gaan schijnen…

Na een lekkere lunch worden we afgezet op het vliegveld, want we laat in de middag alweer door naar Lombok.

5-3 t/m 12-3

Na een nachtje in Lombok rijden we in de ochtend door naar de haven, waar we de boot pakken richting de Gili eilanden. Er zijn drie prachtige eilandjes in het Noorden van Lombok en wij gaan naar de meest gezellige, namelijk Gili Trawagan.

We komen hier in de middag aan bij ons prachtige accommodatie waar we een heel mooi eigen huisje hebben met een buitenbadkamer en een zwembad die we delen met 4 andere huisjes. Dit wordt echt even een weekje relaxen. Een vakantie in de vakantie zullen we maar zeggen :D. We verkennen het eiland een klein beetje en bedenken wat we de komende dagen allemaal willen doen en chillen vooral lekker aan het zwembad.

De volgende dag gaan we een snorkeltour maken, waarbij we met een bootje met een glazen bodem tussen de eilandjes door varen en drie keer stoppen om het water in te gaan om met onze snorkelspullen de onderwaterwereld van nog wat dichterbij te kunnen bekijken. Het is hier erg mooi onder water, maar helaas kun je wel goed zien dat er veel koraal verwoest is omdat ze hier een tijd lang met dynamiet hebben gevist. Dit is nu gelukkig verboden en ze zijn nu bezig om het koraal opnieuw kans te geven te groeien door bepaalde hekwerken in het water te maken waar het koraal zich op kan vestigen. Een heel mooi initiatief waar we ook wat van hebben kunnen zien. Verder hebben we vandaag twee schildpadden gezien, wat echt geweldig was! We hebben er een hele tijd mee kunnen zwemmen, echt heel bijzonder.

We hebben de smaak van de onderwaterwereld hier nu goed te pakken en de volgende twee dagen gaan we in de ochtend duiken, waarbij we onder andere twee octopussen zien, drie haaien (white tip reef shark), een wrak en twee fietsen die op de boden van de zee zijn beland en waar allerlei koraal op is gegroeid, best cool! Helaas is het weer al vanaf dat we hier zijn niet zo mooi en regent het veel, dus boven water chillen we vooral veel en relaxen we wat bij het zwembad tussen de buien door. Dankzij de vele regen en de buitenbadkamer hebben we wel een nieuwe ervaring op het gebied van toiletteren. Namelijk met de paraplu op de wc :D.

Er is hier op het eiland ook nog een schildpaddenreservaat. Hier worden eitjes die op het strand gevonden worden verzameld en als ze uit komen worden ze 9 maanden in waterbakken groot gebracht, zodat ze groot genoeg zijn om de zee in te gaan. Op deze manier worden de eieren niet door locals of toeristen meegenomen of kapot getrapt, dus dit is een heel mooi initiatief. Wij lopen tussen de buien door dus even richting dit reservaat om naar de babyschildpadjes te kijken en er zijn een paar super kleine schildpadjes bij. Een verzorger verteld ons dat deze een uur geleden geboren zijn en dat hij verwacht dat er het volgende uur nog een aantal eieren uit zullen komen. Wij gaan dus maar even naar de eieren kijken en zien daar ineens een klein kopje boven het zand uit steken. We zeggen dit tegen de verzorger en deze komt eens een kijkje nemen. Hij veegt wat zand weg en uiteindelijk zien we daar wel 30 minischildpadjes tussen t zand over elkaar krioelen, sommige nog half in het ei, andere er net uit. Echt super schattig en heel gaaf om te zien! De verzorger neemt ze allemaal mee in een bak en zet ze in één van de grote waterbakken, zodat ze lekker kunnen zwemmen en de komende maanden kunnen groeien om straks de grote zee te trotseren :D.

De rest van onze tijd hier chillen we nog wat, lopen een keer het eiland rond, gaan nog een keer het water in met onze snorkels en zien nog twee grote schildpadden die rustig aan wat koraal aan het knabbelen zijn, zodat wij ze in alle rust kunnen observeren. In de avonden genieten we van het lekkere eten en koude biertjes in de vele gezellige restaurantjes en cafeetjes op het eiland. Al met al een prima week waarin we echt even tot rust zijn gekomen. We zijn nu klaar om Azië te verlaten en alle lieve mensen, de mooie natuur, de geweldige onderwaterwereld en het lekkere eten achter ons te laten (al zijn we de rijst voorlopig wel even beu...). Met ontzettend veel enthousiasme en goede zin gaan we op weg naar het laatste continent van onze geweldige reis: Afrika!!

Veel liefs van ons!

Niels en Wieke

Sumatra

Hallo allemaal!

Hier zijn we weer met een nieuw verhaaltje. Dit keer gaan jullie over onze avonturen in Sumatra lezen. Een prachtig mooi eiland, wat nog redelijk onontdekt is door veel toeristen, wat eigenlijk jammer is, want de natuur is hier geweldig. Voor ons was het wel erg leuk dat er weinig andere toeristen waren, want hierdoor hebben we veel van het echte lokale leven mee kunnen krijgen wat het allemaal extra bijzonder maakt. Wij hebben er in ieder geval van genoten, we hopen dat jullie dat ook gaan doen. Veel leesplezier!

16-2

Nadat we gisteren weer eens een dag op het vliegveld hebben doorgebracht zijn we vroeg in de nacht aangekomen in Jakarta, waar we gelukkig vlakbij het vliegveld een hotel hebben gevonden. We slapen vandaag lekker uit en gaan in de middag even naar een groot shoppingmall omdat we echt even wat nieuwe kleding nodig hebben. Dankzij de Aziatische maten en stijl komen we niet terug met volle tassen, maar hebben we wel een korte broek en jurkje voor Wieke en een shirt voor Niels weten te scoren. Als we terug bij het hotel aankomen is onze was ook weer lekker schoon, dus kunnen we morgen fris en fruitig richting Sumatra.

17-2

We vliegen vandaag richting Medan, waar we de bus moeten pakken naar Benjeij. Hier stappen we over op een heel veel kleiner busje naar Bukit Lawang. Deze bus is een stuk minder comfortabel en met ongeveer 18 mensen zitten we hierin gepropt. De locals lijken hier totaal geen moeite mee te hebben, maar aangezien zelfs Wieke al met haar knieën tegen haar kin in deze bus zit gevouwen kun je nagaan hoe comfortabel Niels deze busreis doorkomt. De rit duurt bijna 4 uur en met regelmaat houdt de verharde weg ineens op en moeten flinke gaten in het wegdek ontweken worden. Onderweg stoppen voor pauze zit er uiteraard ook niet in, dus het is gewoon verstand op nul en wachten tot we er eindelijk zijn en onze benen weer kunnen strekken. Als we eenmaal uit kunnen stappen is dat echt een heerlijk gevoel!

Op het busstation van Bukit Lawang worden we opgehaald door een Betjak (hetzelfde als een tricycle of tuktuk, maar hier noemen ze het weer anders). Hiermee rijden we naar ons guesthouse, wat aan de rand van de jungle ligt. Het is al donker als we hier aankomen, dus zien nog maar weinig van de prachtige omgeving. We trakteren ons op één van de heerlijke Indonesische gerechten en ondertussen wordt er door de locals een beetje gezongen en muziek gespeeld. Erg gezellig!

18-2

Vandaag vertrekken we de jungle in samen met twee gidsen, met als hoofddoel Orang Oetangs zien. Al na een kwartier klimmen en klauteren zien we er hoog in de bomen eentje zitten. Nadat we deze even hebben geobserveerd en genoten hebben hoe dit beest zich voortbeweegt tussen de bomen lopen we weer verder. Niet veel later zien we er weer één, deze keer een stuk lager, dus kunnen we hem nog beter zien. We lopen weer wat verder en zien naast de Orang Oetangs ook heel veel Makake’s, Thomas Leaf Monkey’s en we zien zelfs Gibbons. De tocht is best pittig, want we gaan echt midden door de jungle en niet over nette paden en we moeten op sommige stukken flink klimmen en klauteren, dus besluiten we na 1,5 uur even te pauzeren. Dan ziet één van de gidsen een Orang Oetang met baby in de boomtoppen, dus gaan we toch weer even een kijkje nemen. Ze zitten vrij hoog in de boom, dus we kunnen ze alleen van een afstand observeren, maar het is wel erg mooi om te zien!

Als we verder doorlopen zien we ineens een Orang Oetang heel dicht bij de grond. Een makake zit hem een beetje te vervelen en probeert steeds zijn eten af te pakken en wij vinden het natuurlijk super grappig om dit spelletje van een heel kleine afstand te kunnen bekijken. We prijzen ons nu al super gelukkig dat we zoveel verschillende apen van zo dichtbij hebben kunnen zien. De gids geeft ook aan dat dit echt niet altijd het geval is. Als klap op de vuurpijl zien we weer een stuk verder nog een moeder met een baby heel laag aan de grond. Super schattig om te zien en echt zo gaaf dat we ze nu van zo dichtbij kunnen observeren.

We lopen een stuk verder om te kunnen lunchen, zover mogelijk van de apen vandaan zodat we niet continue op ons eten te hoeven letten. Daar tovert onze gids een paar pakketjes, gemaakt van bananenbladeren tevoorschijn uit zijn tas, waar een heerlijke nasi goreng in zit verstopt, compleet met een gebakken eitje, kroepoek, komkommer en als toetje lekker fruit. We worden hier goed verwend midden in de jungle!

Net na de lunch begint het te regenen en al snel komt het echt met bakken uit de hemel. We lopen door de stromende regen nog zeker anderhalf uur door de jungle, waar het natuurlijk steeds meer op een modderpoel gaat lijken en het ook behoorlijke glad wordt. We moeten vaak heel stijl omhoog en omlaag klimmen, wat best gevaarlijk wordt met die natte, gladde ondergrond. We zijn dan ook blij als we bij de rivier aan komen, waar ons tentenkamp staat waar we de nacht door brengen.

Aangezien we tot ons bot toe doorweekt zijn, kleden we ons snel om en zijn we blij dat we droge kleding bij hebben. We wachten nog een klein uurtje in onze tent tot het droog is, samen met drie andere Nederlanders die hier ook de nacht door gaan brengen. Gelukkig is het net op tijd droog voordat het avondeten klaar is en kunnen we dit gewoon in de buitenlucht eten. Het is ongelofelijk wat die mannen hier kunnen bereiden in the middle of nowhere, want we krijgen een compleet feestmaal voorgeschoteld.

Na het eten drinken we nog een biertje en doen de gidsen hun uiterste best om ons te vermaken met allerlei spelletjes, trucjes en zogenaamde magie. Een kampvuur maken lukt helaas niet, omdat alles nog zeiknat is, dus gaan we rond half 10 maar vast naar bed, want in het donker in de jungle is niet zo heel veel te beleven.

19-2

Na een oncomfortabele en onrustige nacht worden we wakker van het licht, het geluid van de rivier en het geritsel van de apen in de bomen. We wassen ons een beetje in de rivier en krijgen dan een heerlijke sandwich als ontbijt. Na het ontbijt lopen we langs de rivier omhoog richting een waterval waar we even lekker kunnen zwemmen. Hier knutselen de gidsen een mooie muts voor ons van bananenbladeren die we de rest van de dag ophouden. Terug bij het kamp krijgen we een grote schaal vol met vers fruit en lekkere noodlesoep als lunch. Onze mooie creatie op ons hoofd wordt hier compleet gemaakt met mooie tekeningen van natuurlijke schmink op ons gezicht. Zo hebben we toch nog een beetje carnaval.

Als een stelletje debielen met onze geschminkte gezichten en hoedjes op ons hoofd stappen we in een soort autoband en raften we zo de rivier af, terug naar het dorp. Het is vandaag Chinese Newyear, dus er zijn heel veel Aziatische toeristen die langs de rivier zitten en ons een beetje raar aankijken, maar wij hebben de grootste lol. Eenmaal terug bij het hotel zijn we wel ontzettend blij dat we kunnen douchen en schone kleding aan kunnen trekken en al onze natte en vochtige spullen even kunnen laten wassen en drogen.

Als we weer opgefrist zijn lopen we nog even een rondje door het dorp, waar het erg druk is met Indonesiërs die genieten van een extra vrije dag. Er zijn ook heel wat mensen die nog niet zo vaak een westerling hebben gezien, want we worden vaak langdurig aangekeken en als we voorbij zijn horen we ze iets zeggen en lachen. Er is zelfs iemand die graag met ons op de foto wil. Zodra zij haar foto heeft laten maken wil degene die achter de camera stond ook nog even op de foto. Voor we het weten is de rest van de familie ook opgetrommeld en moeten we met iedereen afzonderlijk en daarna nog met de hele groep op de foto. Waarschijnlijk hangen we ondertussen dus ergens ingelijst in een Indonesische huiskamer.

20-2

Het is vandaag vrijdag en dat betekent in Bukit Lawang marktdag. Dit is echt een markt voor de locals en absoluut niet gericht op toeristen. We worden dan ook een beetje raar aangekeken al we hier rond lopen, maar iedereen vindt het weer reuze interessant om twee van die rare blanke mensen te zien. Wij vinden het ondertussen erg leuk om alle lokale etenswaren en snuisterijen te bekijken en een kijkje te kunnen nemen in het dagelijkse leven hier. Tegen de middag wordt het wel erg warm en lopen we met twee andere Nederlandse meiden en twee Indonesische meiden naar een rivier waar we lekker wat zwemmen en chillen bij het water.

21-2

Mira, één van de Indonesische meiden die we gisteren hebben ontmoet neemt ons vandaaag mee op een coutrytour door Bukit Lawang. Hierbij zien we hoe de mensen hier leven, de verschillende culturen die hier samen leven. Ook laat zij zien hoe mensen de rivier gebruiken als douche, wc, wasmachine en vaatwasser tegelijk… lekker hoor! Daarnaast leren we hoe ze hier de natuur gebruiken als medicijnen, als speelgoed en als onderdelen van meubels en zelfs hun huis. Super leuk en interessant om dit allemaal te horen van iemand die hier geboren en getogen is en echt de inside information te krijgen. De tour eindigt bij het huis van haar tante waar we even de rijstvelden in lopen en ook even meehelpen met het oogsten van de rijst. Dat is echt zwaar werk, vooral omdat je gehurkt op de grond zit en midden in de brandende zon. Als we terug lopen naar het huis zijn de neefjes van Mira een vlieger aan het maken en gaan we na even met hun te spelen lekker lunchen. Na de lunch nemen we afscheid van Mira en stappen we in de Betjak die ons verder rond rijdt om te zien hoe ze tofu en bruine suiker maken. Ook gaan we nog naar naar de rubberplantages en rijsfabriek.

Aan het eind van de middag gaan we naar een klein sieradenwinkeltje waar de eigenaar ons heeft uitgenodigd om zelf sieraden te maken van kokosnoot. We moeten eerst de figuren uit de kokosnoot zagen, daarna opschuren, karven en polijsten. Een flink karwei, maar het resultaat mag er zeker wezen. Super leuk om te doen en zeker om een souvenir te hebben die we zelf gemaakt hebben.

’s Avonds gaan we naar een cafeetje waar livemuziek gespeeld wordt. De kwaliteit van de zang is niet altijd even sterk, maar er wordt in ieder geval vol overgave muziek gemaakt en het publiek, inclusief Wieke gaan lekker los op de dansvloer. Niels geniet ondertussen rustig aan de zijkant van zijn biertje… Al met al een erg gezellige avond!

22-2

Na het late avondje gisteren slapen we eerst lekker uit en aan het eind van de ochtend lopen we richting een waterval. Dit is een flinke wandeltocht door de jungle en langs de rivier omhoog, al is klauteren misschien een betere beschrijving. Het is een hele pittige tocht en soms ook best gevaarlijk, want je moet echt opletten waar je je voeten neerzet en een aantal stukken zijn erg stijl en vooral heel glad. We lopen soms een stuk om de rivier heen en lopen dan echt in de bush bush waar we de takken voor ons weg moeten duwen om zo een weg te vinden door de bomen en planten. Na drie uur bikkelen komen we aan bij de eindbaas, wat een beetje tegen valt. De waterval is leuk om te zien en je kunt er lekker zwemmen, maar is verder niet zo heel indrukwekkend. De tocht er naartoe was daarentegen wel super mooi, dus dat maakt de inspanning toch wel de moeite waard.

Op de terugweg pauzeren we even aan de rand van de rivier tot Wieke iets voelt kriebelen op haar bovenbeen. Ze voelde al wel langer wat kriebelen, want het krioelt hier van de insecten, maar nu ziet ze ineens een dikke bloedzuiger aan haar been hangen. Dit is best ff schrikken en ze krijgt hem er niet meteen af getrokken, dus Niels komt als echte held ter hulp en trekt hem van haar been af. Het beestje heeft al flink zijn best gedaan, want is behoorlijk dik en er komt flink wat bloed uit het wondje, maar uiteindelijk is Wieke net niet doodgebloed en is het allemaal goed gekomen ;).

23-2

Vandaag hebben we een rustig ochtendje en in de middag gaan we met de auto over wederom een onverharde weg naar Tangkahan. In dit plaatsje aangekomen blijkt het hier helemaal nog niet door toeristen ontdekt te zijn en is er maar weinig te beleven en ook niet heel veel hotels. We zitten in een klein guesthouse waar de faciliteiten heel basic zijn, maar het uitzicht vanuit onze kamer geweldig. We kijken uit over de rivier en daarachter ligt meteen de jungle. Na een niet heel spannende avond vallen we dankzij de junglegeluiden lekker op tijd in slaap.

24-2

Vandaag gaan we op bezoek bij de olifanten van Tangkahan. Vlakbij ons hotel is een sanctuary waar we de olifanten kunnen zien en we mogen ze ook wassen in de rivier. Super leuk om te doen en de olifanten zelf genieten hier ook van, want ze worden door ons lekker gemasseerd. De olifant die wij aan het wassen zijn blijkt zwanger te zijn, want als we haar buik aan het schrobben zijn voelen we dat hier nog een klein wezentje in zit. Nou ja, klein… Wel super bijzonder om dat te voelen!

Nadat wij haar hebben gewassen krijgen wij als dank ook nog een lekkere douche van haar en daarna geven we haar nog wat banaantjes. Daarna lopen alle olifanten, met een klein olifantje voorop in de rij netjes achter elkaar weer terug. Wat een prachtige beesten en wat leuk om dit te mogen doen!

Na dit avontuur gaan we met autobanden de rivier op en tuben we zo met de stroming mee de rivier af. We stoppen een paar keer om te lunchen, naar een waterval te lopen en bij een warmwaterbron te zwemmen. Het is heerlijk weer en het is zo ontspannend om lekker in die band te liggen en over dat water te dobberen met de jungle aan beide kanten. We zien dan ook regelmatig een aapje voorbij slingeren en onderweg komen we de olifanten ook nog een keer tegen die even een rondje aan het lopen zijn met hun begeleiders.

Vroeg in de avond gaan we nog even het dorp in waar de locals een potje voetballen. Voordat de wedstrijd begint speelt Wieke wat met de kleine kindjes. Daarna worden er twee teams gemaakt, ‘team-met-shirt’ en ‘team-zonder-shirt’. Ze vragen of Niels het leuk vindt om mee te spelen en na wat twijfelen van zijn kant stemt hij in en wordt hij toegevoegd bij ‘team-zonder-shirt’. Hij wordt linkshalf neer gezet en na een paar minuten schuift hij naar voren voor een corner. Hij krijgt de bal voor zijn linkervoet en schiet hem keihard binnen! 1-0 voor ‘team-zonder-shirt’. Na nog een bal op de lat en een mooie voorzet die helaas door zijn teamgenoot niet afgemaakt kan worden is Niels topfavoriet op het veld en wordt er regelmatig voor Holland gejuicht door de kinderen en mannen aan de zijlijn.

Helaas scoort ‘team-met-shirt’ niet veel later de gelijkmaker en na nog een kwartier fel voetbal, waar het balbezit bij ‘team-zonder-shirt’ een stuk hoger ligt scoort onverwachts ‘team-met-shirt’ de 1-2, wat ook direct het eindsignaal van de wedstrijd betekent. Helaas dus geen winst, maar zeker een verdienstelijk optreden van Niels tijdens deze leuke pot en sowieso een leuke invulling van de namiddag.

In de avond werden we vermaakt door het personeel van ons guesthouse en aangezien we de enige gasten waren hadden we een privéconcert met gitaren, djembé en zang, erg gezellig!

25-2

Vandaag nemen we de lokale bus richting Medan, om vanuit daar over te stappen op een bus richting Berastagi. In het begin zitten we gezellig met allemaal schoolkinderen in de bus en zodra deze netjes afgezet zijn op school rijden we verder en stoppen we om de 10 minuten om verschillende lokale mensen op te halen. We wachten elke keer super lang voordat we weer verder rijden en als we eenmaal rijden dan rijdt de chauffeur als een gek over de onverharde weg en maakt de meest bizarre inhaalmanouvres om even later weer een kwartier stil te staan langs de kant van de weg, waarvan we nu nog steeds niet weten waar we op aan het wachten waren. Na een busrit van 5,5 uur (het zou ongeveer 3 uur moeten duren…), komen we aan in Medan.

Hier stappen we over op een bus richting Berastagi. Een jongen wil ons heel graag helpen de juiste bus te vinden en zodra we in de bus zitten vraagt hij ons te betalen. Hij vraagt een veel te hoog bedrag en wordt boos als we aangeven dit niet te willen betalen. Uiteindelijk zakt hij wel wat in de prijs, maar nog steeds is de prijs veel te hoog voor hier. Hij wordt echt boos als we weer zeggen dat dit teveel is en we zien dat hij helemaal strak staat van de drugs. Dit is duidelijk geen zuiver zaakje, maar we willen voor die paar euro onze vingers er niet aan branden, dus stemmen toch maar toe te betalen, ondanks dat het echt niet goed voelt. Gelukkig zitten we uiteindelijk wel in de juiste bus en worden we verder netjes naar Berastagi gebracht. Echt comfortabel is de busreis niet, want ook dit keer zitten we weer opgepropt in een klein busje en is het echt snikheet en kunnen we ons amper bewegen. Na nog eens 3 uur komen we eindelijk aan in Berastagi en zijn we blij als we in ons guesthouse zijn, waar we sinds lange tijd weer een keer een warme douche hebben. Dat maakt onze dag weer helemaal goed!

26-2

Vroeg in de ochtend gaan we de actieve vulkaan Sibayak beklimmen, waar continue klein beetjes zwavelgassen uit omhoog spuiten. Vanuit hier hebben we een geweldig mooi uitzicht op de meest actieve vulkaan van Berastagi, Sinabung. Deze is drie dagen geleden nog tot uitbarsting gekomen.

Na de klim gaan we lekker relaxen in één van de warmwaterbaden aan de voet van de Sibayak vulkaan, om daarna door te gaan naar de lokale markt. Het is duidelijk dat ze hier normaal niet veel toeristen komen, want er wordt weer flink gelachen en gepraat als wij voorbij lopen. Maar ook wij kijken onze ogen uit, want je ziet hier kraampjes met aan de ene kant de levende kippen en vissen, dan een plek waar ze voor je neus gewogen en geslacht worden en aan de andere kant de dode variant, klaar voor de verkoop. Het is hier in ieder geval vers zullen we maar zeggen…

’s Avonds komt onze gids Smiley ons weer ophalen om ons richting de vulkaan Sinabung te brengen. We kunnen tot op 5 kilometer afstand van deze vulkaan komen, anders is het niet veilig meer. Deze kan namelijk elk moment uitbarsten en dat is eigenlijk ook wat we hopen dat er gebeurt. Meestal zie je namelijk in de avond wel wat lava aan de bovenkant omhoog pruttelen en dat lijkt ons geweldig gaaf om te zien. Helaas hebben we vanavond niet het geluk om dat te kunnen zien, maar we horen de vulkaan wel borrelen en dat is ook al wel cool, want hoe vaak kom je zo dicht bij een vulkaan die zo actief is?

27-2

In de ochtend worden we weer opgehaald door Smiley, die ons vandaag naar Samosir zal brengen. Dit is een eiland in het kratermeer Lake Toba. Onderweg gaan we naar een waterval van 170 meter hoog kijken. Bij de parkeerplaats aangekomen staat hier een lieve, maar best oude parkeerwachter die ook een paar woordjes Nederlands spreekt (kijken kijken niet kopen, prachtig allemachtig etc etc). We staan er van te kijken dat hij nog steeds werkt, want hij lijkt echt best oud. De man is een paar jaar geleden dan ook met pensioen gegaan, maar aangezien de gemeente niemand kon vinden die zijn baantje wilde, moest hij weer terug komen. Echt zielig eigenlijk! We vragen hem hoe oud is, maar dat weet hij niet precies, maar hij denkt dat hij 75 jaar is. Wij kijken Smiley een beetje raar aan en die zegt dat heel veel mensen hier niet weten hoe oud ze zijn. Smiley zelf weet ook niet precies hoe oud hij is of wanneer zijn verjaardag is, dat houden ze hier gewoon niet echt bij. Hij heeft wel een paspoort, maar daar heeft hij gewoon een verzonnen geboortedatum op laten zetten. Hij heeft maar voor 6 juni 1966 gekozen, dat vond hij makkelijk te onthouden. Maar bij de registratie geloofde ze hem toen niet, dus heeft hij er 6 juni 1965 van gemaakt. Toen hij zijn rijbewijs had geloofde ze niet dat hij al zo oud was, dus staat er op zijn rijbewijs 1970 als geboortejaar. Moet allemaal kunnen hier… Haha.

Na het bekijken van de waterval hebben we wel zin om wat te eten, dus gaan we even naar een klein, lokaal restaurantje. De kok is er ff niet, dus gaat onze gids zelf maar ff de keuken in om wat eten voor ons te maken. We hoeven daarna ook minder af te rekenen, omdat we zelf gekookt hadden :D. Dat gaan we de volgende keer bij de Zwaan ook proberen…

28-2

In de ochtend gaan we weer met Smiley op pad naar een Batak dansshow. Batak is één van de vele bevolkingsgroepen in Indonesië en op dit eiland het best vertegenwoordigt. De dansshow vinden we echter niet zo heel boeiend. We mogen nog wel een stukje meedansen en hetgeen wat wij moeten doen lijkt nogal op de polonaise, dus dat kunnen we wel :D.

Na deze uitzonderlijk goeie performance van ons gaan we door naar een Batakdorpje waar we in de verte kinderen horen zingen. We lopen het geluid achterna en komen bij een klein schooltje aan waar kindjes aan het zingen en dansen zijn. Zodra ze ons zien doen ze speciaal voor ons nog twee dansjes. Dit is echt zo schattig en veel leuker dan de officiele dansshow die we deze ochtend gezien hebben. Daarna willen ze allemaal nog even met ons praten. Ze vinden het hier allemaal geweldig om met toeristen te praten, want ze vinden ons heel bijzonder en ze willen graag laten zien dat ze een paar zinnen Engels kunnen. Uiteraard moeten er ook nog wat foto’s gemaakt worden met die vreemde, lange, blanke mensen en daarna kunnen we weer door.

Hierna gaan we nog naar een ander Batakdorp waar we zien hoe de sarongs (een soort sjaal) gemaakt wordt met de hand. Die vrouwen doen ongeveer een maand over één sarong en daar betaal je dan ongeveer 20 euro voor… Echt niet normaal! Onderweg stopt Smiley omdat hij ziet dat er een bruiloft gevierd wordt en hij wil ons laten zien hoe dat bij de Batakkers gaat. Wij vinden het en beetje raar, maar zijn toch wel in voor een goeie weddingcrasher. Eénmaal in het ‘feestgedruis’ blijkt dat het geen bruiloft is, maar een begrafenis… Dat wordt hier schijnbaar op dezelfde manier ‘gevierd’. Wij voelen ons super ongemakkelijk, maar Smiley verzekerd ons dat het echt prima is dat wij daar zijn en we kijken dan ook stilletjes in een hoekje hoe de mensen zingen en dansen rondom de overleden persoon en andere mensen gezellig wat zitten te drinken en te eten. Maar hoe onopvallend we ook doen, als blanke trek je hier nou eenmaal de aandacht. Voordat we het weten komen er weer mensen naar ons toe die graag Engels met ons willen praten en ja hoor, natuurlijk ook op de foto. Voordat we het weten zijn wij de attractie van de dag en kunnen we wel door de grond zakken van schaamte. Toch blijken die mensen het allemaal prima en prachtig te vinden, maar het is gewoon iets wat bij ons niet helemaal lekker voelt. We vragen dan ook maar aan Smiley of we weer verder kunnen gaan en laten de nabestaanden gezellig verder feesten.

’s Avonds gaan we naar een restaurantje waar een bord buiten hangt met de tekst ‘bitterballen en broodje kroket’. Dat klinkt echt als de hemel als je al 4 weken minimaal 2x per dag rijst eet. Uiteraard zijn de bitterballen lang niet zo lekker als thuis, maar met een biertje on the side gaat het er toch goed in.

1-3

Om het eiland nog wat verder te verkennen hebben we een scooter gehuurd. We rijden een stuk landinwaarts, een berg op. Dit is nog best goed opletten met wederom veel gaten in de weg, sommige stukken zelfs meer gaten dan weg… We rijden tussen de rijstvelden door en het uitzicht is de moeite zeker waard. Op terugweg richting het dorp worden we aangehouden door een paar tienermeiden, omdat ze heel graag allemaal een handje van ons willen, even met ons willen praten en ja hoor, op de foto! Als we weer verder willen rijden willen ze allemaal nog een keer een handje, worden we hartelijk bedankt en zeggen ze hoe mooi we wel niet zijn en dat ze van ons houden… Heel bizar! Nu weten we een beetje hoe het voelt om een popster te zijn. Niet echt ons ding.

Na een drankje om even af te koelen rijden we weer verder, maar na een klein kwartier rijden merken we dat we een lekke band hebben… shit! Dat wordt een heel stuk terug lopen met de scooter aan de hand, pffff.

In de avond is er de klassieker PSV-Ajax en dat willen wij eigenlijk niet missen. Gelukkig houden de Indonesiërs wel van voetbal kijken, dus vinden we een kroeg waar ze vanavond de wedstrijd uitzenden. Daar zit je dan, op zondagavond in een klein kroegje op een eilandje in Indonesië naar PSV-Ajax te kijken. Voelt toch een beetje als thuis zijn. Zeker als er dan ook nog twee enthousiaste Hilvarenbeekse supporters vol in beeld komen op dat grote scherm, haha.

2-3

We hebben een rustig ochtendje, want rond het middaguur moeten we de boot gaan pakken om daarna met de bus naar Medan te rijden. Net voordat we richting de pier moeten lopen hebben we een gemiste oproep van Martijn (de broer van Niels). Wij denken wel te weten wat dit betekent, maar het blijft toch even spannend tot we verbinding hebben met hem en Dorien via FaceTime. Dan krijgen we al snel een babybedje te zien met daarin de allermooiste baby van de hele wereld… ons neefje Thijmen! Wat zijn wij super trots op hem en natuurlijk ook op Dorien en Martijn! Geweldig om oom en tante te zijn en nu natuurlijk wel ontzettend balen dat we zover weg zijn en niet even naar hun toe kunnen om hem vast te houden en te knuffelen. Maar die tijd gaan we zeker dubbel en dwars inhalen zodra we terug zijn.

Compleet euforisch dankzij dit allerleukste FaceTime gesprek ooit gaan we de boot op en daarna de bus in richting het vliegveld van Medan. Deze busrit duurt, zoals we ondertussen al gewend zijn, natuurlijk weer een paar uur langer dan gepland, maar we hebben tijd genoeg. Onze vlucht richting Jogjakarta vertrekt namelijk pas morgen heel vroeg in de ochtend. Dat wordt dus weer een nachtje luchthaven om ons avontuur in Sumatra af te sluiten.

We zijn momenteel via Jogjakarta naar de Gili eilanden afgereis en blijven nu een week lang op Gili Trawagan. We zullen hier lekker veel relaxen en vooral veel gaan genieten van de onderwaterwereld. Wat we hier precies gaan beleven de komende dagen is voor ons ook weer een verrassing, dus dat lezen jullie weer in het volgende verhaaltje :D.

Veel liefs van de hele trots Ome Niels en Tante Wieke

De Filipijnen

Alaaf lieve vriendjes en vriendinnetjes!

Terwijl jullie nog volop in het carnavalsgedruis zitten hebben wij alweer een hoofdstuk van ons avontuur afgesloten, namelijk de Filipijnen! Wat was het geweldig en wat hebben we genoten. Dus voor wie even klaar is met al de carnavalsgekte en toe is aan een ander soort vermaak hebben wij weer een leuk verhaaltje. Er staan ook nog nieuwe fotomappen klaar van Nieuw-Zeeland en de Filipijnen. Enjoy!

31-1

Laat in de avond komen we aan in Manilla waar we direct bij de uitgang van het vliegveld worden overladen door Filipijnen die ons een taxi, hotel en/of tour aan willen bieden. Aangezien we nog geen accommodatie hebben geregeld en er schijnbaar weinig te vinden is in de buurt van het vliegveld besluiten we toch maar om met één van hen mee te rijden naar een kantoortje, zodat ze voor ons een hotel kunnen regelen. Hier proberen ze ons ook direct veel te duren vliegtickets aan te smeren om de komende twee weken van het ene eiland naar het andere te gaan, maar daar trappen wij niet in. Wel boeken we voor Filipijnse begrippen een veel te duur betaald hotel bij hun, aangezien het al laat is en we gewoon willen slapen. Gelukkig valt de prijs voor ons Europeanen nog steeds alles mee. Het hotel is niet alles en het personeel niet erg vriendelijk. Onze eerste indruk van de Filipijnen is dan ook dat het er erg hectisch is en de mensen opdringerige afzetters zijn, compleet het tegenovergestelde wat we verwacht hadden…

1-2

In de ochtend vertrekken we richting Donsol en hier wordt onze eerste indruk over de Filipijnen gelukkig compleet bijgesteld. De sfeer van gisteren heerst gelukkig alleen in de grote stad Manilla, maar hier gaat alles lekker op het gemakje en zijn de mensen super vriendelijk en doen ze er alles aan om je te helpen. Omdat het weekend is zijn er heel veel kindjes op straat en die zijn ook super schattig en willen allemaal met je kletsen, handjes schudden of high five geven. Voor hun zijn de toeristen echt nog heel bijzondere wezens, want het toerisme staat hier echt nog in de kinderschoenen. Dit is wel heel erg leuk, want zo zie je nog echt de authentieke Filipijnen en kun je ook zien hoe de lokale mensen leven.

We komen aan bij het hotel wat we voor de eerste nacht geboekt hebben, maar dit is niet zo heel bijzonder. We lopen een beetje rond in het dorpje en hebben voor de komende drie nachten een backpackershostel geboekt een stukje verderop. Dit zogenaamde hostel heeft meer weg van een resort met een zwembad met uitzicht op zee en pal naast het strand, heerlijk. Verder blijkt in Donsol niet zo heel veel te beleven, behalve de grote attractie waarvoor we hier gekomen zijn, het zwemmen met walvishaaien. Maar in dit gezellige backpackershostel met zwembad en gezellig restaurant vermaken wij ons de rest van de tijd ook wel prima.

2-2

We beginnen maar eens met een ochtendje chillen aan het zwembad, tot er mensen terug komen bij het hostel die met walvishaaien zijn gaan zwemmen en met veel enthousiasme vertellen dat ze er één gezien hebben en meerdere keren ermee hebben kunnen zwemmen. Daarom besluiten wij om ook meteen een kans te wagen en stappen we niet veel later met vier andere reizigers in een bootje waar één schipper, één gids en twee walvishaaispotters op geïnstalleerd zijn.

Al na 5 minuten beginnen de spotters wat te roepen en te wijzen, begint de schipper wat meer gas te geven en roept de gids dat we ons klaar moeten maken om het water in te springen. Binnen no time zitten we op de rand van het bootje met zwemvliezen aan, duikbril en snorkel op te wachten op het teken van de gids om in het water te springen. Bij een overtuigend GO laten we ons vallen en kijken we vol verwachting rond in het water. Wieke kijkt om zich heen onder water, maar ziet niks. Tot ze weer boven komt en de gids aanwijzing geeft dat ze onder zich moet kijken. En ineens ziet ze daar een mega vissenkop van een meter of 3 breed onder zich door zwemmen met een lijf van 10 meter lang er achteraan. Dat is best even schrikken en ondanks dit extreem grote gedaante alleen plankton eet is hij door zijn grootte toch behoorlijk intimiderend.

Na een paar minuten met dit prachtdier mee te hebben mogen zwemmen zoekt hij de diepte op en verdwijnt hij uit het zicht. Dat is voor ons een teken om boven water te komen, elkaar vol ongeloof aan te kijken over wat we net gezien hebben en compleet euforisch terug te zwemmen naar de boot. Omdat het zo gaaf was, maar ook zo onwerkelijk en best eng de eerste keer hopen we nog een walvishaai te spotten, zodat we er nog een keer mee kunnen zwemmen en hopelijk er wat rustiger van kunnen genieten nu we weten wat we kunnen verwachten. Helaas bleef het nog 2,5 uur rustig en hebben we er geen meer gezien. Natuurlijk hebben we al heel veel geluk gehad met die ene, maar aangezien we het zo gaaf vonden besluiten we morgen ons geluk nog een keer op de proef te stellen.

In de avond zitten we gezellig met de andere backpackers bij ons resort na te kletsen over ieders avontuur met deze grote vriendelijke reus, om daarna lekker te gaan slapen en hem in onze droom nog meerdere malen voorbij te zien zwemmen.

3-2

Vandaag gaan we voor de tweede keer de boot op, op zoek naar de walvishaai. Na 20 minuten begonnen de gebaren alweer en zetten we samen met minstens 6 andere boten koers naar het punt waar dit bakbeest rustig rond zwemt. We springen er weer in en het effect is hetzelfde als gisteren. We zijn weer totaal geïntimideerd door de grootte en enorm onder de indruk van dit prachtbeest. Na een paar minuten mee zwemmen raken we vermoeid, want het is behoorlijk doorzwemmen om hem bij te kunnen houden. Daarom raken we hem even uit het oog en gaan we volgepompt met adrenaline weer terug naar de boot. Na 5 minuten hebben we hem alweer gevonden en zwemt hij nog steeds rustig aan het oppervlak waardoor we er alweer in kunnen springen. Deze keer blijft de walvishaai super lang aan de oppervlakte zwemmen, waardoor we uiteindelijk 6x terug in het water kunnen springen nadat we hem elke keer na een paar minuten mee zwemmen uit het oog verliezen door de vermoeidheid. Niels blijft zelfs 1x in het water, terwijl wij allemaal wel even terug gaan om een paar minuten op adem te komen en zwemt super lang met hem mee.

We hebben echt zoveel geluk dat deze vis zo lang met ons wil zwemmen, want daardoor hebben we even aan hem kunnen wennen en konden we hem rustig van alle kanten bekijken. Nou ja, rustig… we moeten continue verdomd hard zwemmen om hem bij te houden, terwijl hij zo rustig door het water lijkt te glijden. We zien op een gegeven moment ook hoe hij zijn bek open doet om wat van het plankton in het water te eten en dat is echt gaaf om te zien. We willen van de ene kant zo dichtbij mogelijk zwemmen om het allemaal goed te kunnen zien, maar zijn bek is zo groot dat we er makkelijk 3x in passen, dus we durven ook weer niet te dichtbij te komen, bang om in zijn bek te verdwijnen.

Wat een geweldig gave ervaring hebben we vandaag gehad en wat een geluk om dit beest weer te mogen zien en er zolang mee te mogen zwemmen. Redelijk kapot van de zwemmarathon die we hebben gehad vandaag genieten we lekker na bij het zwembad en maken we het niet al te laat.

4-2

Vandaag doen we niet al te veel en hangen we een beetje rond bij het zwembad, want we kwamen ook zeker naar de Filipijnen om van het zonnetje te genieten en even twee weken te relaxen. In de avond gaan we nog wel vuurvliegjes spotten met een bootje op de rivier wat wel grappig was en mooi om te zien. Daarna is het nog tijd voor een potje mexen met twee andere Nederlanders en leren we dit spel ook nog aan twee buitenlanders, die het helemaal te gek vinden. Niels vindt het na 4 potjes niet meer zo leuk, aangezien hij continue degene is die de shotjes moet drinken.

5-2

In de ochtend gaat de wekker op tijd, omdat we alweer door gaan naar de volgende bestemming, het eiland Palawan. Maar niet voordat we eerst met de bus richting Legazpi gaan om de vlucht richting Manilla te pakken. In Manilla hebben we weer een paar uur om te wachten op de volgende vlucht richting Puerto Princessa en net voordat we gaan boarden zitten we nog even te facetimen met het thuisfront. We hebben niet al te veel haast, omdat de Filipijnen tot nu toe niet de indruk hebben gegeven heel punctueel te zijn. Zodra we ophangen horen we echter onze namen met een zwaar Aziatisch accent door de speakers klinken en blijkt dat ze op ons aan het wachten zijn. Tuurlijk, nu zijn ze ineens wel van de tijd hier… Oeps!

Gelukkig is de terminal super klein en staan we binnen 2 minuten bij de gate en kunnen we zo het vliegtuig in stappen zonder te wachten. Hebben we dat ook weer een keer meegemaakt. Een uurtje later staan we alweer op vaste grond en pakken we één van de vele tricycles hier in de Filipijnen richting ons hostel. Dit zijn motortjes waar ze zelf een zijspan aan hebben gefabriceerd waar ze zowel mensen, dieren als goederen mee vervoeren. Op deze manier laten we ons naar de pinautomaat brengen om voor de komende 9 dagen cash op zak te hebben, aangezien je op de rest van heel dit eiland nergens meer kunt pinnen of met pas of creditcard kunt betalen. Daarna op zoek naar het hostel om nog even een lekker biertje te drinken voordat we op onze dorm gaan liggen met maar liefst 16 bedden!! Dat wordt een heerlijke nacht….

6-2

Vandaag is het tijd om één van de 7 wereldwonderen te gaan bekijken. De ondergrondse rivier van Sabang. In de rit van twee uur hier naartoe horen we alle grote hits van Abba en the Beatles voorbij komen, terwijl we over een slingerweg tussen de jungle rijden met slechts hier en daar een hutje gemaakt van bamboe, golfplaten en stro en langs de weg af en toe een verdwaalde os, kip, varken of zwerfhond. De andere weggebruikers bestaan vooral uit scootertjes, tricycles en jeepneys die tot op het dak volgeladen zijn met mensen, dieren en/of goederen.

Eenmaal bij de pier van Sabang aangekomen mogen we met nog minstens 200 toeristen (voornamelijk Aziaten) wachten op de boot. Eén voor één worden we in kleine groepjes op bootjes geladen richting dit natuurwonder. Als we bij het strand aankomen moeten we even door de Asian Invasion door kijken, maar dan is het er inderdaad al wel erg mooi. We lopen een klein stukje verder door de natuur, waar verschillende aapjes op de loer zitten om te kijken of ze nog wat te eten of drinken kunnen bietsen. Dan komen we aan bij het vertrekpunt van het volgende bootje die ons door de ondergrondse rivier zal varen. Dit vertrekpunt is echt heel erg mooi, met een mooi wit strand en helderblauw water. Niels wil daarom even een foto maken en tot grote vreugde van Wieke en de rest van de toeristen klimt er een aap op zijn rug, gritst in het zijvakje van zijn tas en haalt hier een zakje nootjes uit die we vergeten waren weg te stoppen. Voordat Niels door had wat er gebeurde zat de aap alweer in een boom boven zijn hoofd heel tevreden van zijn buit te snoepen.

De tocht door de grotten is erg mooi en vooral de gids is erg grappig. Hij laat ons allerlei dingen zien in de verschillende rotsformaties waar je de ene keer nog meer fantasie voor nodig hebt dan de andere keer. Zo zien we de heilige maagd Maria en het hoofd van Jezus Christus, maar ook de Titanic, een naakte vrouw en een krokodil.

Op de terugweg met de bus rijden we weer gezellig tussen alle kleine huisjes en beestjes door en zien we een groep kuikentjes met hun moeder de straat over steken. De kuikentjes zijn gelukkig allemaal snel genoeg, maar aangezien onze chauffeur geen zin heeft om tijd te verspillen en geen gas terug neemt haalt de moeder de overkant niet op tijd en klinkt er het geluid wat je van een overstekende kip kunt verwachten… Tok! Wij zijn nogal geschokt van deze brute moord op deze kip en hebben groot medeleven voor alle achtergebleven weeskuikentjes, maar onze chauffeur lijkt het hele ongeval niet eens opgemerkt te hebben en rijdt ongestoord verder. Dat was een triest einde van een verder hele mooie dag.

7-2

We staan vandaag weer eens vroeg op want we zouden om 7 uur opgehaald worden met de bus om richting het plaatsje El Nido te gaan. Uiteraard gaan dit allemaal weer op z’n Filipijns en zitten we om kwart over acht daadwerkelijk in de bus. Na een lange rit van 5 uur zijn we blij als we eindelijk in El Nido zijn. Dit stadje is klein, maar erg gezellig. Er zijn al best wel wat toeristen, maar toch is het nog niet heel ver ontwikkeld en zijn alle huisjes, winkeltjes, restaurants en accommodaties nog erg basic, wat het juist wel leuk maakt. Het hostel wat we geboekt hebben zit vol, maar we kunnen in een ander verblijf overnachten. Dit is eigenlijk het huis van de eigenaresse, maar die heeft daar ondertussen een aantal bedden in gezet, omdat het hostel bijna altijd vol zit. Wij hebben het geluk dat we een privékamer met eigen badkamer hebben, maar dat neemt niet weg dat het hier ontzettend gehorig is. En de volgende ochtend komen we er achter dat we een aantal hanen als buren hebben die al vanaf 5 uur ‘s morgens een wedstrijdje doen wie het hardst kan kraaien.

8-2

Vandaag gaan we lekker eiland hoppen. Met een bootje varen we naar verschillende prachtige stranden en lagoons waar we lekker kunnen chillen, kayakken en snorkelen. Vooral het snorkelen bevalt ons goed en we besteden een groot deel van onze tijd dan ook met ons gezicht onder water, waar het prachtig is. We zien heel veel verschillend koraal en mooie gekleurde vissen. Halverwege de dag krijgen we nog een lekkere lunch op de boot en net voordat de avond valt komen we weer terug aan land waar we even gaan douchen. Deze is wel koud, want naast pinautomaten kennen ze op dit eiland ook geen warm water. Na de verfrissende douche gaan we op zoek naar wat te eten en aangezien het rijst ons onderhand wel een beetje de strot uit komt kiezen we voor een pizzaria, lekker!

Na het eten lopen we nog een beetje door het stadje en stoppen we bij een kraampje waar alleen maar locals omheen staan. We kijken wat er gebeurt en zien dat ze hier een soort roulette spelen. Ze rollen drie basketballen in een zelfgemaakte houten bak met gekleurde vakken waar allemaal kuiltjes in gemaakt zijn. Je kunt geld in zetten op één van de kleuren en als één van de ballen in het kuiltje met jouw kleur blijft liggen wordt je inzet verdubbeld. Een erg leuk spel en wij besluiten ook een paar rondjes mee te gokken. Uiteindelijk lopen we met een verlies van maar liefst 4 euro weer verder, maar we hebben ons wel weer vermaakt.

9-2

Vandaag gaan we voor het eerst op deze reis duiken, eindelijk! We hebben er super veel zin in en onze verwachtingen zijn hoog gespannen na de prachtige snorkelervaring van gisteren. Helaas is het weer niet zo heel goed vandaag en is de zee ook best ruig, waardoor we er al snel achter komen dat het zicht een heel stuk minder is dan gisteren. We doen twee verschillende duiken vandaag en zien toch nog steeds genoeg mooi koraal en veel gekleurde vissen. We zien onder andere een zeeslakje, een trompetvis, blauwe zeesterren en verschillende blauw gestipte pijlstaartroggen. Verder zien we niet zo heel veel heel bijzondere vissen helaas en hadden we er eigenlijk iets meer van verwacht, maar misschien zijn we al veel te verwend aan het raken.

10-2

We gaan vandaag weer een dagje eiland hoppen. Dit keer gaan we vooral naar veel verschillende stranden, waardoor het wat minder snorkelen is en wat meer chillen op het strand. Bij één strand is het echter weinig chillen en moeten we behoorlijk werken om bij het strand te kunnen komen. Dit strand heet dan ook niet voor niks hidden beach. Je kunt hier alleen komen door via de open zee door een gat in de rotsen te zwemmen. Aangezien het water vandaag weer erg ruig is, is dit een hele opgaven. Je moet wachten tot er een goede golf komt en dan met de golf mee jezelf door het gat te laten zuigen. Dit is best eng en ook best gevaarlijk, want als je niet oppast wordt je met een behoorlijke kracht tegen de rots aan geduwd in plaats van er doorheen. Gelukkig gaat dit goed en komen we uit tussen de rotsmuren waar een prachtig hagelwit strandje is. Heel bijzonder om te zien.

We moeten helaas ook weer terug en aangezien we ons op de heenweg door de stroming mee konden laten zuigen betekent dit nu dat we tegen de stroming in moeten zwemmen. Dat maakt het nog lastiger om goed door het gaat te komen. Weer moet je wachten tot de stroming juist is en dan zonder twijfelen en met volle kracht beginnen te zwemmen. Wieke wordt hierbij wel tegen een rots aan geduwd door de stroming, maar gelukkig valt de schade mee. Weer terug op de boot zijn we behoorlijk uitgeput van het zwemmen en zijn we blij dat de laatste stop nog een mooi strand is waar we even lekker kunnen chillen.

Als we weer terug bij het hostel zijn en net gedoucht en wel klaar zijn om te gaan eten valt de stroom plotseling uit. Dit is al de tweede keer in 4 dagen tijd, maar de vorige keer was het ’s nachts gebeurt, dus hadden we er niet zoveel van mee gekregen. We lopen dus met het licht van onze telefoon de straat op en hier blijkt dat heel El Nido zonder stroom zit. Het lijkt ineens echt een spookstad, met alleen maar het licht van de brommertjes op straat. De lokale mensen zijn er duidelijk aan gewend, want in de winkeltjes en restaurantjes zijn binnen no-time alternatieve lichtbronnen zoals zaklampen en kaarsjes zijn aan gemaakt en gaat iedereen onverstoord verder. In totaal blijft de stroom ongeveer 2 uur uit en is het eigenlijk jammer als alle lichten weer aan gaan, want het was wel heel sfeervol overal zonder stroom.

11-2 tot 14-2

Het is vandaag alweer tijd om El Nido te verlaten en we gaan met de bus richting Roxas, waar we op de boot stappen richting Modessa Island. We weten helemaal niet wat er op dit eiland te doen is, het enige dat we weten is dat Nicolle (vriendin van Wieke) samen met haar vriend Stan hier gisteren zijn aangekomen, dus vinden we het heel leuk om hun te gaan zien en een paar dagen samen door te brengen. Als we met de boot dit eiland naderen blijken we op een waar paradijs aangekomen te zijn. Het is maar een heel klein eilandje, waar je in 20 minuten een rondje omheen kunt lopen, en er is dan ook niets anders dan het resort waar we verblijven. Overal op het eiland ligt hagelwit zand met daar omheen mega helder, azuurblauwe zee waar de wereld onderwater zelfs nog mooier is dan daar boven. Je ziet hier heel veel verschillende soorten koraal en super mooie, felgekleurde vissen. Terwijl we hier rondlopen lijkt het net alsof we in een film beland zijn, want zulke dingen zie je normaal alleen maar op tv en het is bijna onwerkelijk om hier nu zelf in dit prachtige decor rond te lopen.

We doen deze drie dagen dan ook niet veel meer dan snorkelen, eten, op het strand liggen, eten, boekje lezen, eten, biertje drinken, slapen. Heerlijk!!!

Het is dan ook moeilijk afscheid nemen van dit paradijsje en natuurlijk van Nicolle en Stan die nog lekker een paar dagen hebben hier, voordat ze verder de Filipijnen gaan ontdekken. Wij gaan alweer terug naar Puerto Princessa waar we morgen het vliegtuig pakken om door te gaan naar Indonesië. Dan zit ons Filipijns avontuur er ook alweer op en gaan we weer naar een volgend hoofdstuk van deze geweldige reis.

De Filipijnen hebben ons heel aangenaam verrast. We wisten niet goed wat we moesten verwachten, maar de mensen zijn super lief, de natuur geweldig, de onderwaterwereld adembenemend en de eilandjes en stranden de mooiste die we ooit hebben gezien. Het mooiste is nog dat het toerisme hier nog echt in de kinderschoenen staat, waardoor je nog het authentieke Filipijnen ziet, wat volgens ons erg uniek is. Salamat mooi Filipijnen!

We zijn nu aangekomen in Jakarta en staan weer aan de start van een nieuw avontuur. De komende maand gaan we dan ook weer met volle teugen genieten van Indonesië, we hebben er zin in!

Heel veel liefs,

Niels en Wieke