Rio de Janeiro

Buenas Noches!

Hier is weer een nieuw verhaaltje, dit keer vanuit het geweldige Rio!

8-11-2014

Na een vermoeiende busreis en vlucht komen we in de middag aan in Rio de Janeiro. Met een bus gaan we naar het hostel dat we voor de eerste nacht geboekt hebben en zien al meteen veel van de stad. Na de prachtige natuur van Chapada is het geweldig om nu in deze bruisende stad te zijn! Eenmaal aangekomen in het hostel zijn we iets minder enthousiast… Het hostel is nogal smerig, veel rare mensen en we zullen slapen op een te kleine kamer met te veel bedden. We gaan snel op zoek naar een ander hostel voor de rest van onze week in Rio en gelukkig vinden we snel een heel goed en fijn hostel. Verder doen we niet zoveel vandaag, we eten onze eerste zelfgemaakte maaltijd en spelen een potje kaarten ’s avonds en gaan op tijd naar bed. Gelukkig zijn we erg moe van de reis en slapen we verassend goed op de drukke kamer.

9-11-2014

Na het ontbijt verhuizen we snel naar Lime Time Hostel een paar straten verderop en worden hier heel hartelijk ontvangen. We gaan vandaag naar de wijk Lapa om Escadaria Selarón te bekijken. Deze trap, bekend van de videoclip van Snoop Dogg, is een grote gekleurde trap, welke betegeld is met heel veel verschillende tegeltjes vanuit alle uithoeken van de wereld. We zijn heel deze trap naar boven gelopen, wat redelijk vermoeiend was in de hitte. Daarna snel de koele metro in om naar Ipanema te gaan, waar op zondag een gezellige markt gaande is. We struinen langs alle kraampjes en moeten ons regelmatig inhouden om niet van alles te kopen om mee naar huis te nemen. Om niet verder in de verleiding te komen gaan we snel verder en lopen we richting het strand. We dachten uit te komen bij het Ipanema beach, maar kwamen per ongeluk uit op de Copacabana, wat ook geen straf is. We snappen nu waarom dit strand zo beroemd is. Het zand en de zee is perfect, je hebt er een prachtig uitzicht en het is een geweldige plek om lekker mensen te kijken. We lopen een stuk over het strand en settelen ons op een terrasje met een biertje en een caipirinha in de hand. Heerlijk! We komen er vandaag wel achter dat Niels waarschijnlijk op een drugsdealer lijkt, want in één middag tijd wordt hij minstens 5x aangesproken door verschillende verkopers op het strand of hij misschien ‘some good stuff’ bij zich had. In het begin weten we niet zo goed wat ze nu precies willen, want hun Engels is niet heel duidelijk en als er een verkoper op je af komt ga je er vanuit dat ze je vragen iets van hen te kopen in plaats van andersom. Uiteindelijk verstaan we wat ze nu precies vragen en moeten we ze helaas keer op keer teleurstellen en moeten we steeds weer lachen als de volgende weer op ons af komt met dezelfde vraag.

Eenmaal terug in het hostel worden we uitgenodigd om mee te gaan naar een feest in de favella, waar we geen nee tegen zeggen. Het is een georganiseerde avond uit naar een grote club in de favella, waar we met een groep reizigers uit verschillende hostels naartoe gaan, maar waar vooral veel locals zijn. We weten niet goed wat we moeten verwachten, maar eenmaal daar aangekomen kijken we onze ogen uit. We mogen naar het VIP-dek vanuit waar we op de dansvloer neer kunnen kijken. Al snel verhuizen we zelf ook naar de dansvloer, want echt iedereen is aan het dansen en vanuit het tafereel bekijken is toch veel minder leuk dan er zelf middenin te staan. In het begin nog wel wat onwennig, want zoals die Brazilianen dansen is echt ongekend en we durven bijna niet meer onze eigen moves te laten zien, want dat stelt echt niks voor in vergelijking met hun. Uiteindelijk gaan we er gewoon voor en een lady-boy probeert Wieke zelfs te leren om op Braziliaanse wijze met de heupen te dansen. Helaas zonder veel succes… Europese lichamen zijn gewoonweg niet gebouwd voor deze manier van dansen.

10-11-2014

Nadat we vroeg in de ochtend pas thuis zijn gekomen van het feest worden we rond een uur of 11 een beetje brakkig en moe wakker. Aangezien we amper nog schone kleding hebben om aan te trekken gaan we naar een wasserette en lopen daarna nog even naar een shoppingmall in een poging een bikini te kopen voor Wieke. Echter zijn de Braziliaanse bikinibroekjes echt veel te klein naar haar zin, dus dat was geen geslaagde missie. In de avond gaan we samen met Florencia, die bij het hostel werkt, naar een samba-bandje wat elke maandagavond speelt op een klein pleintje midden in het centrum. De ambiance die hier hangt is echt geweldig en de setting is ontzettend mooi om te zien. Er zijn overal op straat kraampjes waar je caipirinha en biertjes kunt halen, iedereen staat op slippertjes of blote voeten op straat of op de stijle helling naar de band te luisteren en al met al is deze avond een geweldige ervaring.

11-11-2014

Vandaag gaan we naar het beroemde Christusbeeld op de berg Corcovado dat hoog boven de stad Rio uitreikt. Al bij aankomst in Rio gaf de eerst blik op dit beeld vanuit de verte een soort van magisch gevoel. Om er nu echt naartoe te gaan maakt ons erg enthousiast. Hoe dichterbij we komen hoe enthousiaster we worden en we zijn behoorlijk onder de indruk wanneer we dan ook daadwerkelijk bij het beeld aankomen. We kunnen niet begrijpen hoe het mogelijk is dat ze zo’n enorm standbeeld zo hoog op de berg hebben kunnen krijgen. Het is wel prachtig om te zien hoe Hij uitkijkt over de stad en waakt over alle mensen in Rio de Janeiro. Net als hij een mooi uitzicht heeft over de stad, hebben wij dat vanaf hier natuurlijk ook en daar genieten we dan ook zeker van.

Eenmaal terug beneden besluiten we naar het strand te gaan, voordat we naar de Suikerbroodberg gaan. We lopen heel het stuk vanuit het hostel naar de Suikerbroodberg en zijn blij als we eindelijk op het strand liggen. Helaas is het strand naast deze berg niet zo heel mooi en jammer genoeg wordt het weer er ook wat minder op. Het wordt steeds bewolkter en we besluiten vandaag niet naar boven te gaan op de berg, omdat door de bewolking het uitzicht niet geweldig zal zijn.

Wanneer we terug komen in het hostel blijkt het pizza en caipirinha avond te zijn, wat super gezellig is! Uiteindelijk wordt er nog op de Wii gespeeld en wordt er zelfs wat karaoke gezongen wat allemaal redelijk hilarisch is.

12-11-2014

Alweer redelijk moe en brakkig staan we op, want het is gisteren nog best laat geworden, maar vooral erg gezellig. Vandaag besluiten we met de drie Deense meiden uit het hostel en Florencia naar het strand van Ipanema te gaan, wat ook weer een prachtig strand is. Heerlijk om wat uit te brakken, beetje bij te slapen en een lekker kleurtje op te doen. Helaas worden we hier voor het eerst geconfronteerd met de criminaliteit in Rio, want de tas van één van de Deense meisjes wordt gestolen. Dit terwijl we echt het idee hadden goed onze spullen in de gaten te houden, maar ze zijn hier echt heel bedreven in het onopvallend ontvreemden van spullen. We zijn er allemaal echt even flink zuur van, maar al snel leggen we er ons bij neer en weten we gewoon dat we extra op moeten letten.

Laat in de middag besluiten wij het strand te laten voor wat het is en gaan we alsnog naar de Suikerbroodberg. Eenmaal daar aangekomen is het helaas weer flink bewolkt geworden, maar het uitzicht is toch nog steeds erg mooi. De wolken verpesten wel een mooie zonsondergang, waar we op gehoopt hadden, maar dat mag de pret niet drukken. Na zonsondergang blijven we een tijdje op de berg om de stad te zien oplichten. Wanneer het eenmaal echt donker is en de complete stad, inclusief het Christusbeeld verlicht zijn geeft dit een geweldig mooi uitzicht. We hebben geprobeerd dit vast te leggen op camera, maar dat is simpelweg onmogelijk. Gelukkig hebben we het beeld goed in ons geheugen gegrift staan, want het was een heel bijzondere ervaring.

Verder doen we het vanavond eens rustig aan, want we moeten morgen vroeg op.

13-11-2014

Vandaag worden we in de ochtend opgehaald om met een gids naar de Favella te gaan. Iets waar Wieke in eerste instantie geen voorstander van is, omdat ze geen ‘aapjes wilt kijken’, maar na aanraden van verschillende mensen in het hostel die garanderen dat het echt een goede tour is waar de mensen in de favella ook beter van worden en het absoluut op een mooie manier in elkaar gezet is besluiten we toch te gaan. Het hoort namelijk wel bij de cultuur en geschiedenis van het land en daar willen we zoveel mogelijk van zien en horen. We krijgen dan ook van alles te horen over de totstandkoming van de favella’s en de verstandhoudingen in de favella tussen de drugsdealers, politie, een soort maffia en de gewone burger. Even in het kort; de favella’s liggen allemaal op de berg, omdat bij de opbouw van de stad er veel goedkope arbeiders naar Rio getrokken zijn om de stad te bouwen en de regering heeft hun toen huizen beloofd, welke ze nooit hebben gekregen. Daarom zijn ze zelf buiten het centrum, op de bergen, huizen gaan bouwen waar ze met z’n allen bij elkaar wonen. De huizen zijn ook allemaal erg goed gebouwd en hebben meerdere verdiepingen, want deze mensen hebben dan weinig geld en materiaal, maar ze hebben wel degelijk de kennis om een goede constructie in elkaar te zetten.

We komen onderaan de favella aan met de bus en worden daar met zogenaamde motortaxi’s de berg op gereden. Oftewel, we worden allemaal achterop een motor gezet en sjeezen met een rotgang de berg op. Dit alleen is al een ervaring op zich en super gaaf! Eenmaal boven in de favella aangekomen hebben we een oogverblindend uitzicht over de stad vanuit een perspectief welke je nooit in de stad zelf kunt hebben. We lopen door de favella door kleine steegjes, scheve en stijle straten en kunnen binnen kijken in één van de huizen, komen langs een school waar kinderen buiten aan het voetballen zijn, eten een lokale delicatessen in een winkeltje en bekijken de geweldige graffiti op de muren. Ondertussen wordt ons van alles verteld over het leven in de favella en wij vinden het super mooi en interessant om ook wat meer te weten te komen van deze kant van het leven in Brazilië.

In de middag gaan we nog even voor de laatste keer naar de Copacabana en maken we ons daarna klaar voor een laatste avond in het super fijne en gezellige hostel Lime Time. We hebben hier een super toffe tijd gehad, heel veel leuke mensen leren kennen en zijn ondertussen verliefd geworden op de mooie stad Rio. Vanavond staat er nog een karaokeavond op het programma, dus dat beloofd een gezellige afsluiter te worden van onze tijd hier. Morgen vertrekken we voor een aantal dagen naar Buzios en daarna gaan we waarschijnlijk naar Ilha Grande, maar dat zien we dan wel weer… We plannen zo weinig mogelijk en dat bevalt ons prima!

Heel veel liefs van ons!

Niels en Wieke

Salvador en Chapada Diamantina

Bom Dia!

We zijn nu een week in Brazilië en we hebben al gigantisch veel gezien, gedaan en genoten! Daarom nu ons eerste reisverslag, zodat we al onze belevenissen over 25 weken nog steeds kunnen herinneren...

31-10-2014

Na een reis van 24 uur komen we eindelijk aan op het vliegveld van Salvador. Kate had ons van tevoren instructies gegeven om de juiste bus naar het hotel te pakken, maar ineens staat ze ons op te wachten met haar vriend Felipe, want het is hen gelukt om vrij te krijgen van het werk. Super leuk en echt een luxe, want nu hebben we meteen een privéchauffeur naar ons hotel, waarbij zij direct allerlei tips geven over Salvador. Na een verfrissende en hoognodige douche in een prima hotel gaan we met Kate en Felipe lunchen. Bij een super gezellig terrasje, vlakbij het hotel bestellen zij specialiteiten uit de streek Bahia voor ons, genaamd Picanha na Chapa, wat gekruid, zongedroogd vlees is, maar wel met een hele lap vet er aan. Daarnaast krijgen we het gerecht Moqueca de camerao, wat een soort curry met pepers, paprika en heerlijke gamba’s is. Uiteraard zit er, zoals bij bijna elk Braziliaans gerecht, rijst en bonen bij.

Na de lunch moeten Kate en Felipe weg en zijn gaan wij op zoek naar de supermarkt. Dan komen we er ineens achter hoe aangewezen we zijn op een woordenboek, want ze spreken hier echt geen woord Engels. Helaas hebben we deze niet bij ons, maar vanaf nu is ons woordenboekje onze grootste vriend. Net voor zonsondergang lopen we richting het strand om bij de vuurtoren een prachtige zonsondergang te bekijken. We zitten daar met een hele hoop mensen op een heuvel, waarbij een aantal mensen muziek aan het maken zijn, verkopers komen langs met eten en drinken en alles bij elkaar maakt het een gezellige bedoeling en een mooi ritueel, wat zich hier elke dag af schijnt te spelen. Op het moment dat de zon daadwerkelijk onder is luidt er nog een applaus voordat iedereen weer verder gaat. Voor ons is dit applaus een teken om terug te gaan naar het hotel, want we zijn erg moe van de lange reis, dus lekker vroeg naar bed.

1-11-2014

Na een welkome nachtrust lopen we in de ochtend richting het strand om Morro do Cristo te gaan bekijken. Dit is een standbeeld van Christus op een heuvel aan de kust. We zijn hier niet heel erg van onder de indruk, maar des te meer van de vissers die onderaan de heuvel op wat rotsen in de zee staan. We klauteren via de achterkant van de heuvel naar beneden om het tafereel van dichtbij te bekijken en zien hoe deze mannen met een lijntje en wat aas (zonder hengel) een aantal vissen uit de zee weten te halen. Na de ontmoeting met de vissers klimmen we terug en zien we vlakbij de heuvel een aantal mensen een soort aerobic doen. Het valt op dat de mensen hier veel met sport bezig zijn, we zien regelmatig mensen hardlopen over de boulevard en sporten op het strand.

In de middag komt Kate ons ophalen om meer van Salvador te laten zien. We gaan met de lijnbus richting de stad, wat een beleving op zich is en op deze manier zie je meteen veel van de stad en de mensen. We gaan naar de Basilica Cathedral, wat van buiten geen bijzondere kerk lijkt, maar van binnen helemaal met goud versierd is, erg mooi en indrukwekkend om te zien. Al dit werk is uitgevoerd door Afrikaanse slaven en de Afrikaanse cultuur zie je nog veel terug in Salvador.

Terwijl we verder door de mooi gekleurde straten van Salvador lopen zijn we een broodje aan het eten en wordt Niels bijna bestolen van zijn blikje cola, maar zo stoer als hij is geeft hij zijn blikje niet af en schudt de man van zich af en loopt onverstoord verder. Onze eerste ervaring met de criminaliteit in Salvador is een feit en hopelijk is dit ook de laatste, want deze ervaring was nog best grappig, maar het is ons wel duidelijk dat er voldoende echte criminaliteit in Salvador is.

Gelukkig worden we weer snel afgeleid door de prachtig gekleurde huizen in de pitoreske straatjes van Salvador, waarbij de stenen in de straten schots en scheef liggen en we af en toe flink steile stukken moeten afleggen. We komen uiteindelijk ook terecht in de set van de clip ‘They don’t care about us’ van Michael Jackson, wat in deze straten is opgenomen.

Daarna gaan we nog naar de Nosso Senhor do Bonfim church. De kerk waar mensen allemaal gekleurde lintjes aan de hekken knopen. Uiteraard kopen wij ook een setje van deze lintjes en deze aan het hek geknoopt. Het schijnt dat als je deze aan je pols doet en met drie knopen vast maakt je voor elke knoop een wens mag doen. Zodra het bandje vanzelf van je pols afvalt zullen je wensen uit komen. Vanaf nu lopen Niels en ik dus met zo’n bandje om onze pols rond. De wensen gaan we uiteraard niet verklappen…

In de avond gaan we nog met wat vrienden van Kate naar een openlucht theater waar Jazz muziek gespeeld werd. Erg mooie setting en heel gezellig om wat andere mensen uit Salvador te leren kennen. Gelukkig sprak iedereen Engels, wat redelijk uniek is hier. Na een avondwandeling door de straten van Salvador richting de bushalte, waarbij we erg blij zijn dat we niet alleen hier rondlopen, rijden we terug naar ons hotel.

2-11-2014

Vandaag gaan we met Kate en twee van haar vrienden die we gisteren hebben ontmoet richting het strand. Daar lopen we een stuk over de boulevard om uiteindelijk op een terrasje Acaí te eten. Dit is een soort sorbet van fruit uit de amazone, wat super lekker is en heel gezond. Na deze energie-boost pakken we de bus om een heel stuk langs de kust te rijden en uit te komen bij een natuurpark. Wij wisten niet wat we konden verwachten, maar we steken twee hele drukke straten over, lopen een stukje een park in en besluiten fietsen te huren om rond het park te fietsen. Zodra we een halve kilometer gefietst hebben lijkt het alsof we mijlenver van de stad verwijderd zijn en fietsen we door een soort regenwoud. Heel bizar dat dit zo dicht bij de stad ligt en het mooie is dat zelfs Kate en haar vriendin hier nooit eerder zijn geweest en ook vol verbazing zijn van de schoonheid van de natuur in de stad. Het is een flinke fietstocht van 14 kilometer, vooral omdat de fietsen niet bepaald voldoen aan onze standaard, maar het is de moeite zeker waard. Nagenietend van deze mooie ervaring en redelijk bezweet en uitgeput gaan we even op het strand uitwaaien en een frisse duik in de oceaan nemen. Daarna terug naar de wijk Barra, waar ons hotel ligt om op te frissen, zodat we naar de voetbalwedstrijd kunnen gaan waar wij ons al twee dagen op verheugd hebben.

Wij hebben het geluk dat het team Bahia vandaag thuis speelt en Kate heeft geregeld dat wij naar deze wedstrijd kunnen gaan kijken. Dit vinden wij echt helemaal geweldig, want volgens ons is een voetbalwedstrijd kijken tussen lokale supporters een must do als je in Brazilië bent. Wat het allemaal nog extra mooi maakt is dat wij de wedstrijd gaan zien in het stadion waar Nederland tijdens het WK met hele mooie cijfers gewonnen heeft van Spanje en waar Robin van Persie zijn wereldgoal maakte.

Voor de wedstrijd gaan we eerst tussen de supporters op een plein voor het stadion een biertje drinken en een lekkere vleesspies eten, wat daar op dat plein klaargemaakt wordt op de barbecue. Zodra we het stadion in gaan is het eerste wat we zien een mega poster van de goal van Robin van Persie. Wij natuurlijk mega trots en dat moet even op de foto! Tijdens de wedstrijd is de ambiance in het stadion echt onbeschrijfelijk. Continue zijn de supporters aan het trommelen en met grote vlaggen aan het zwaaien, cheerleaders staan te dansen en bij het minste of geringste goede of slechte wat op het veld gebeurt beginnen alle supporters te klappen of te schreeuwen. In de eerste helft is dit nog voornamelijk klappen en juichen, maar in de tweede helft wordt het vooral schreeuwen en schelden, want de thuisploeg wordt er niet bepaald beter op. Helaas verliezen ze met 0-1, maar voor ons is de ervaring toch nog steeds helemaal geweldig!

3-11-2014

Vandaag gaan we in de middag met de bus naar het dorpje Lencois, wat aan de voet van het nationaal park Chapada Diamantina ligt. Tijdens een rit van 6,5 uur komen we door een prachtig natuurlandschap en hebben we genoeg om te zien. Toch bekijken we ook heel even de binnenkant van onze ogen, wat de bus is opvallend comfortabel en 6,5 uur naar buiten staren is toch best lang… Eenmaal aangekomen in Lencois is het donker en moeten wij op zoek naar ons hostel, wat vlakbij het busstation zou moeten zijn. De straten in Lencois zijn echter smal, heel stijl en schots en scheef, wat de plattegrond nogal lastig te lezen maakt. Een jongen biedt aan ons te helpen om het hostel te vinden en leidt ons door super smalle, stijle en donkere steegjes. Wieke, die een beetje paranoia is geworden van alle verhalen over de criminaliteit in Brazilië, is er heilig van overtuigd hier ergens beroofd te gaan worden. Maar na nog geen 5 minuten lopen zet die lieve jongen ons netjes af bij ons hostel

Na de spullen afgezet te hebben, lopen we richting het centrum van het dorp, waar de schots en scheve, smalle straatjes ineens niet meer eng, maar super gezellig zijn! Iedereen zit buiten op straat voor cafeetjes, winkeltjes, huizen en hier en daar wordt muziek gespeeld. Ten midden van dit alles pakken wij nog een lekker biertje voor het slapen gaan.

4-11-2014

Vandaag gaan we zelf op ontdekkingstocht door de mooie omgeving van Lencois. We lopen een stuk de bossen in en al snel komen we op een rotsachtige formatie uit waar we overheen lopen en waar verschillende natuurlijke poeltjes in zijn gevormd door de waterstroming. De stenen hebben prachtige kleuren doordat ze helemaal afgesleten zijn door het water. Omdat het momenteel erg droog is in dit gebied staan de rotsen droog en kunnen wij over een hele grote vlakte heen lopen, waar normaal allemaal water overheen zou stromen. We volgen het pad door de bossen verder omhoog, wat op zichzelf al erg mooi is. Een stuk verder komen we uit bij een rivier welke we een heel stuk omhoog volgen door over de rotsen te klauteren. Dit is een flinke work-out, maar erg leuk om te doen en gelukkig is de flinke wandeling/klim het absoluut waard, want we komen uit bij een mooie waterval, waar we even af kunnen koelen. Als we terug lopen komen we via een ander pad nog bij hele mooie, hoge rotsformaties met heel fijne zanddeeltjes. Moeilijk te omschrijven, maar het is er prachtig, maar wel snikheet. We lopen dus snel weer terug naar de eerdere rotsformatie waar we kwamen en nemen een verfrissende duik in één van de natuurlijke zwembaden en zitten even lekker bij te komen in een soort jacuzzi, waar het water via een waterval met flink geweld instroomt. Als je onder deze stroming gaat zitten heb je meteen een lekkere schoudermassage te pakken. Na al dat wandelen/hiken en klauteren hebben we dat wel verdiend. Na een heerlijke pauze lopen we weer verder en gaan we op zoek naar de natuurlijke glijbaan die hier ergens zou moeten zijn. Na een lange wandeltocht in de broeiende zon, waarbij we een keer verkeerd zijn gelopen en meerdere malen gedacht hebben echt verdwaald te zijn in the middle of nowhere komen we uiteindelijk aan bij het beloofde tropisch zwemparadijs. En een paradijs is het zeker! Wat een prachtige omgeving met een grote schuine rotswand, waar het water vanaf stroomt en waar je dus ook vanaf kunt glijden. Dat gaan wij natuurlijk meteen uit proberen en het gaat nog behoorlijk hard ook! Onderaan de glijbaan is een groot meer waar je in kunt zwemmen en verschillende rotsen er omheen waar je lekker in de zon kunt liggen. Hier vermaken wij ons prima en we vinden het jammer als we terug moeten lopen om voor het donker terug te kunnen zijn.

5-11-2014

Voor vandaag hebben we een tour geboekt die ons naar twee grotten brengt in Chapada Diamantina. Na anderhalf uur hobbelen in een busje door het prachtige landschap van Brazilië komen we aan bij Poco Encantado. Dit is een grot waarin we 15 meter zijn afgedaald, waar we bij een adembenemend blauw ondergronds meer aankomen. Door de lichtinval zie je precies hoe mooi en helder het water is. Het water is hier zelfs zo helder dat het lastig te zien is waar precies het water begint en je kunt tot zeker 40 meter diep kijken. Echt een magische ervaring.

Hierna gaan we naar de grot Poco Azul, waarbij ook weer een prachtig ondergrond meer te zien is. In dit meer mogen we ook zwemmen en kunnen we ook snorkelen, waardoor we de rotsvorming onderwater heel mooi kunnen zien. Na het zwemmen gaan we lunchen en nog even chillen in de hangmat om daarna weer hobbel de bobbel terug te rijden naar Lencois.

6-11-2014

Ook vandaag staat er een tour op het programma. We beginnen met een klimtocht over rotsen omhoog naar een heel mooi meer met een prachtige waterval, genaamd Poco do Diabo. Ook onderweg kunnen we al genieten van een geweldig uitzicht. Na een tijdje uitgerust te hebben bij het meer klauteren we weer terug en gaan we door naar een droge grot, Gruta da Lapa Doce, waar we enorme stalagmieten en stalagtieten hebben gezien en steeds dieper de grot in gingen in steeds kleinere ruimtes, wat voor Wieke met een lichte vorm van claustrofobie een behoorlijke overwinning is. Eenmaal in de kleinste ruimte doet iedereen de lampen uit en is het echt pikdonker. Dit is enigszins rustgevend en sowieso een heel bijzondere ervaring, maar anderzijds ook best eng, omdat je nu beseft dat je geen kant op kunt zonder licht. Dus we zijn blij als de lampen weer aan gaan en we de terug naar buiten gaan. De volgende stop op het programma is Gruta Azul, waar een ondergrondse rivier doorheen stroomt. Daarna gaan we nog een stukje zwemmen om even af te koelen om vervolgens een stuk de bergen in de rijden met de auto om uit te komen bij de voet van berg die we op gaan klimmen om 360 graden over het gebied Chapada Diamantina te kunnen kijken. Wat een geweldig uitzicht! Het feit dat de zon ondertussen langzaam ondergaat maakt de ervaring nog mooier en best romantisch

Eenmaal terug in Lencois gaan we eten met een Brits stel dat we hebben leren kennen tijdens de tour en drinken we onze eerste echte Braziliaanse Caipirinha, heerlijk! Er zat flink wat alcohol in dit heerlijke drankje, dus dat is lekker slapen!

7-11-2014

Vandaag is een relaxdagje voor ons. We gaan nog even wat zwemmen en maken ons op voor de nachtbus terug naar Salvador om vanuit daar verder te gaan naar Rio de Janeiro.

Verder hebben we nog lekker geen plannen, dus wat we volgende week weer zullen beleven is voor ons ook nog een verrassing!

Veel liefs uit het mooie Brazilië!

Niels en Wieke

Ons avontuur gaat bijna beginnen!

Hallo en welkom op onze reislog!

Op 30 oktober gaat ons avontuur beginnen en gaan wij onze droom eindelijk waar maken! We gaan voor een half jaar op wereldreis, waarbij we heel veel verschillende landen, culturen en natuursverschijnselen gaan zien. Om ervoor te zorgen dat we aan het eind van onze reis toch nog een beetje weten wat we allemaal meegemaakt en gezien hebben houden we deze reislog bij.

Naast het feit dat deze blog een fijne manier is voor onszelf om herinneringen te bewaren is het ook dé plaats voor vrienden, familie en kennissen om op de hoogte te blijven van ons avontuur. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij ons bevinden en waar we zijn geweest!

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We hebben er super veel zin in en zijn de dagen aan het aftellen!

Groetjes,

Niels en Wieke