Kia Ora!

We hebben al verschillende verzoekjes en smeekbedes gekregen om wat verhalen en foto's van Nieuw-Zeeland te plaatsen. Eindelijk kunnen we nu aan jullie wensen voldoen, want we hebben eindeljik een keer fatsoenlijk internet en genoeg tijd om één en ander te uploaden. Nieuw-Zeeland is echt geweldig en we zijn er dan ook volop van aan het genieten! We willen dus ook niet al te veel tijd verliezen met het uploaden van foto's en verhalen, dus houden we het voor nu bij het verslag van het Noordereiland, maar volgens mij is dat voorlopig wel genoeg leesvoer... Enjoy!

29-12

Dankzij het grote tijdsverschil en de lange vlucht van Santiago naar Auckland slaan we deze dag dit jaar een keertje over.

30-12

Om 4 uur in de ochtend komen we na een goede vlucht aan in Auckland. De eerste uurtjes in ons hostel gebruiken we om allerlei informatie te krijgen over Nieuw-Zeeland en te bedenken wat we ongeveer willen doen de komende 4 weken. Hierdoor begint het echt ontzettend te kriebelen en krijgen we nog meer zin in ons avontuur hier. Als uiteindelijk alles een beetje tot leven komt in het hostel kunnen we ontbijten en gaan we op pad. We lopen richting Mount Eden, een heuvel net buiten het centrum van Auckland. De tocht is erg mooi en het is net alsof je ergens ver in de natuur bent, terwijl we nog steeds in de stad zijn. Vanuit hier hebben we meteen een mooi uitzicht over de hele stad en zien we hoe groot en mooi Auckland is.

In de middag lopen we de stad in en gaan we richting de haven. Hier staat een gebouw waar allerlei sport en spel artikelen staan. Er staat hier ook een klein tennisnetje met twee rackets en ballen, dus kunnen wij het niet laten om even een balletje te slaan. Lekker om even weer te kunnen tennissen, dat hebben we echt gemist.

’s Avonds doen we het rustig aan, want het tijdsverschil van 16 uur met Santiago hakt er toch wel in. Lekker vroeg naar bed dus.

31-12

Na een niet al te beste nacht dankzij de jetlag zijn we ’s morgens lekker lui en kijken we een filmpje. In de middag gaan we het centrum van de stad verder verkennen om te kijken waar we vanavond nieuwjaar kunnen vieren. We vinden een gezellig sportcafé aan de hoofdstraat wat ons wel leuk lijkt en daar vlakbij zit een heel leuk en goede ijssalon waar we een super lekker ijsje halen. Verder doe we het lekker rustig aan en maken we ons op voor oudjaarsavond. Rond 9 uur gaan we de kroeg in en zijn er al aardig wat dronken mensen op straat. We vragen ons af of iedereen hier 12 uur wel gaat halen. Wij drinken lekker een paar biertjes en lopen rond half 12 de straat op richting de skytower, zodat we hier een mooi uitzicht hebben op het vuurwerk dat daar afgestoken gaat worden. De straat staat helemaal vol met mensen en om 12 uur barst het feest los en hebben we een geweldig uitzicht op het vuurwerk. Na deze prachtige show gaan we weer terug de kroeg in en proosten we op het nieuwe jaar.

1-1-2015

De eerste dag van het nieuwe jaar gaat voor ons van start, terwijl het in Nederland nog steeds 2014 is. Nadat we lekker uitgeslapen hebben lopen we richting de haven om een ferry te pakken naar Rangitoto Island. Dit is een vulkanisch eiland met hele mooie natuur, heel bijzondere ondergrond (vulkaansteen) en veel mooie vogels. Het zonnetje schijnt lekker en het is een raar idee dat het nieuwjaarsdag is met deze temperatuur. Op het eiland waait continue een lekker briesje vanuit het water, dus perfect weer voor een lekkere wandeltocht. Je kunt een korte wandelroute nemen van een uur richting het uitkijkpunt bij de krater van de vulkaan. In Nederland zouden we een wandeltocht van een uur al best behoorlijk vinden, maar tegenwoordig is ons referentiekader wat verschoven en vinden we een tocht van een uur nauwelijks de moeite waard en lijkt het ons wel lekker om even 4 uur te wandelen om het nieuwe jaar mee te beginnen. We besluiten dus het eiland rond te lopen voor we naar het uitkijkpunt gaan. We zien daardoor veel meer van dit geweldig mooie eiland, hebben regelmatig al een mooi uitzicht richting de stad en andere eilanden die boven Auckland liggen. Na flink doorgelopen te hebben komen we veel eerder dan verwacht al bij de krater uit en dit is een enorm gat boven op de berg, waar ondertussen alweer heel veel bomen en natuur in is gegroeid. Iets verder is het uitkijkpunt en hier heb je een geweldig uitzicht van 360 graden.

Op de weg terug lopen we nog even langs de lavagrotten, welke ook heel mooi zijn en waarbij we door één van de grotten lopen. Vandaag zijn we voor het eerst in aanraking gekomen met één van de bijzondere en moeilijk te beschrijven natuurverschijnselen van Nieuw-Zeeland. Dit smaakt zeker naar meer en we kunnen dan ook niet wachten om morgen onze camper op te halen, zodat we de rest van dit land kunnen gaan verkennen.

2-1

Vandaag is het dan zover, we kunnen onze camper ophalen, whoehoe! Na twee maanden geen auto meer te hebben gereden is dat best weer wennen en zeker als je dan ineens in een onbekende, redelijk grote wagen moet rijden, aan de linkerkant van de weg in een onbekende omgeving, maar dat is een uitdaging die we graag aan gaan. We gaan op weg naar de Bay of Islands en onderweg worden we al verwend met de mooie natuur die je van Nieuw-Zeeland verwacht. Mooie glooiende heuvels met hier en daar een schaapje, af en toe komen we langs een strandje, zien we mooie bloemen en bomen langs de weg dus we hoeven ons niet te vervelen.

Bij toeval komen we een Nederlands delicatesse winkeltje tegen en aangezien het toch tijd is voor een pauze gaan we voor de lol maar even naar binnen. We zijn niet eens van plan iets te kopen, maar zijn vooral nieuwsgierig. Als we eenmaal binnen lopen zijn we al snel helemaal verkocht en zouden we het liefst heel de winkel leeg kopen. Al die typisch Nederlandse eten wat we zo gemist hebben de afgelopen tijd zonder dat we het zelf door hadden. We houden ons in en komen naar buiten met slechts een fles curry, speculaas, paprika chips, knakworsten, drop, tomatensoep en een stuk oude kaas. Lekker!!

We rijden weer verder en gaan op zoek naar onze eerste slaapplek voor de nacht, net voordat we bij de Bay of Islands zijn aangekomen.

3-1

Na onze eerste nacht in de camper, vervolgen we fris en fruitig onze weg. Aangekomen in Paihia boeken we een boottocht naar de hole in the rock. Dankzij het hoogseizoen zitten alle vroege tours volgeboekt en zijn wij pas in de middag aan de beurt, waardoor wij wat tijd moeten doden op het strand. Heel vervelend... :D

Voordat we in de middag aan boord gaan, krijgen we eerst een mooi, lange, sexy regenjas aan. We gaan namelijk niet zomaar maar een boot, maar op de Mack Attack speedboot. We varen tussen de vele verschillende prachtige eilanden door, over het heldere blauwe water van de Bay of Islands. Halverwege onze tocht vermindert onze schipper zijn vaart en zien we een groepje dolfijnen bij wat rotsen in de zee springen, wauw supervet! Helaas moeten we na een paar minuten weer door, want wij hadden hier wel uren naar kunnen kijken. Gelukkig is de volgende stop ook zeker de moeite waard, want we zijn nu aangekomen bij de hole in the rock. Dit is een enorm gesteente wat boven de zee uitsteekt, waar een immens groot gat in zit. Dankzij het mooie weer en het rustige water, kunnen wij hier vandaag zelfs doorheen varen. We varen nog om het eiland heen, waar we nog wat vissers enorme forellen zien vangen en gaan dan weer terug richting de kust.

Hier staat onze camper alweer met smart te wachten om ons naar de volgende bestemming te brengen; Kauri forest. Onderweg worden we verwend met geweldige uitzichten over mooie heuvels en prachtige bomen. We staan er van versteld hoeveel verschillende kleuren groen er zijn, we kijken onze ogen uit en genieten van deze prachtige natuur. We vinden een camping tegen het Kauri bos aan, een perfecte plek om de nacht door te brengen. Na een heerlijk bord tomatensoep en broodje knakworst gaan we deze bossen in op kiwi-jacht. Ondanks dat Nieuw-Zeeland bekend staat om deze vogel, is het erg zeldzaam geworden dat je ze tegenwoordig nog zult spotten. De beste kans om ze te zien is om ‘s avonds in het donker door deze bossen op jacht te gaan. Dit vinden wij wel cool en spannend klinken, dus we gaan ervoor. Na 45 minuten in het pikkendonker door het bos te zijn geslopen, hebben we in de verte wel een kiwi gehoord, maar helaas niet gezien. Toch was dit avontuur erg geslaagd, want we hebben wel gloeiwormen gespot en verschillende grote kauri bomen gezien.

4-1

We staan op tijd op om de immens grote kauri bomen ook nog in het licht te kunnen zien, om daarna met onze camper de weg te volgen richting Coromandel Peninsula. Hier zijn we uitgenodigd bij Alice, één van de Nieuw-Zeelandse meiden die we bij de kookcursus in Valparaiso hebben ontmoet. Haar familie heeft hier een vakantiehuisje aan zee en via een hele lange, maar mooie slingerweg langs de kust en door de bergen komen we hier in de middag aan. Na ven bij te kletsen nemen we de kayaks mee naar het strand en gaan we de zee op. De omgeving hier is geweldig mooi en we varen een heel eind de zee op, om een grote rots heen waar we uit kunnen kijken op een prachtig strand. Dit strand staat volgens een bepaalde ranking in de top 10 mooiste stranden ter wereld. Aangezien we al een heel eind hebben geroeid en onze armen al flink verzuurd zijn kayakken we niet helemaal naar het strand, maar genieten we vanaf de kayak op zee van het uitzicht en keren we daarna terug.

Eenmaal terug bij het huis staat er een lekkere barbecue op ons te wachten en eten en drinken we gezellig met vrienden en familie van Alice.

5-1

We vertrekken samen met Alice en twee van haar vrienden richting Cathedral Cove. Dit is een bekend strand op dit schiereiland met een prachtige rots op het strand waar je doorheen kunt lopen van het ene deel naar het andere deel van het strand. Hoewel het water ijskoud is wagen we ons er toch aan en zwemmen we naar een rots in de zee om hier vanaf te duiken in het helderblauwe water.

Om 2 uur besluiten wij door te gaan naar Hot Water Beach, aangezien het nu eb is. Dit is namelijk een strand waar een heet waterbron onder ligt en bij eb kun je hier een gat graven om je eigen jacuzzi op het strand te creëren. Als we hier aan komen blijken we niet bepaalde de enige te zijn met dit idee. Er liggen super veel mensen in hun eigen gegraven kuilen te badderen en net als wij aankomen gaat er een stel weg en kapen wij snel hun kuil. We verbranden eerst bijna onze voeten, zo heet is dat water! Maar als je iets verder van de hete bron gaat zitten gaat het wel en eenmaal geacclimatiseerd kunnen we steeds dichter bij de warmte bron gaan zitten. Uiteindelijk liggen we lekker te badderen in het warme water en kunnen we daarna helemaal relaxed op zoek naar onze volgende kampeerplaats.

6-1

Niels is vandaag jarig, dus dat betekent alweer cadeautjes en taart, wat een feest! Wieke verrast hem ’s morgens met een aantal filmpjes van vrienden en familie waarmee zij hun felicitaties over brengen, aangezien wifi hier schaars is en skypen er helaas niet in zit. Iedereen bij deze nog bedankt voor de leuke filmpjes!

De volgende verrassing is dat we vandaag gaan wildwater raften. Niet zomaar een beetje raften, maar een tocht waarbij we de hoogste drop ter wereld gaan maken, namelijk een waterval van 7 meter hoog! Tijdens de briefing vraagt Wieke zich af of ze zelf wel zo blij is met dit cadeau, want deze tocht is duidelijk niet zonder gevaren en een beetje zenuwachtig wordt ze er wel van. Maar ach, je moet iets over hebben om je vriend een mooie verjaardag te geven, hé…

Eenmaal bij de rivier eren we eerst nog het water, de bossen en de mensen volgens de oude Maori-traditie voordat we te water gaan. Eenmaal in het water glijdt alle spanning weg en is het alleen maar heel veel plezier hebben en genieten! Wat een mega geweldige tocht is dit, welke niet alleen super stoer is en een enorme adrenaline boost geeft, maar ons ook nog eens door een fantastisch mooie natuur brengt.

Eenmaal boven op de hoge waterval staan we nog even stil met alle boten voor de laatste instructie en wordt er spontaan het nummer van R. Kelly ingezet; I believe I can fly. Haha, hilarisch! Daarna moet Niels nog even gaan staan en wordt er speciaal voor hem ook nog happy birthday gezongen. Na al deze grappen en grollen is het dan echt tijd voor het serieuze werk. We gaan van de 7 meter hoge waterval raften…! Na een korte vrije val gaan we met boot en al koppie onder voordat we weer boven water komen en wonder boven wonder zit iedereen nog in de raft, woehoe!! Een prestatie op zich! Niet veel later springen we alsnog vrijwillig uit de boot om een stukje van de rivier al zwemmend af te leggen. We namen ook nog een stroomversnellinkje mee op deze manier en springen daarna toch maar weer in de boot om het laatste stuk gewoon weer met de raft af te leggen.

Met de adrenaline nog gierend door ons lijf rijden we na deze gave ervaring door naar het stadje Rotorua om hier nog wat lekkere speciaal biertjes te drinken op Niels z’n verjaardag.

7-1

Rotorua staat bekend om de thermale wonderen met mooie zwavelmeren, modderpoelen en geisers. We gaan daarom naar het park Wai-O-Tapu, waar al deze natuurverschijnselen te zien zijn. We zien ook nog een actieve geiser die tot uitbarsting komt (ik weet niet of je dat zo zegt…) en het water wordt zeker 20 meter de lucht in gespoten. Best gaaf om te zien.

De foto’s spreken voor zich, het is hier echt prachtig. Wat de foto’s alleen niet vertellen is dat al dat pracht en praal gepaard gaat met een ontzettend ranzige rotte eieren lucht. We lopen dus een tijd door het park en genieten volop van al het moois, maar zijn ook best blij om weer terug te gaan naar de frisse lucht waar we weer normaal adem kunnen halen.

We rijden met ons campertje richting een meer en chillen hier een beetje op het strandje en koken een lekkere maaltijd aan het water, heerlijk dat vrije gevoel van die camper. We rijden na het eten terug naar het dorp, want we gaan ons vanavond lekker laten verwennen in één van de beste spa’s ter wereld. Je hebt hier verschillende thermale baden met de speciale mineralen die in deze omgeving te vinden zijn en vanuit deze baden heb je een mooi uitzicht over een groot meer. We houden het alleen niet zo heel lang vol, want al die warmte en ontspanning is niet echt aan ons besteed. Daarnaast stinkt het hier ook weer naar rotte eieren, dus helemaal loom en ontspannen stappen we een uur later alweer in onze camper op zoek naar een staanplaats voor de nacht.

8-10

Vroeg en vol energie worden we wakker, want we gaan op weg naar Lake Taupo, waar we vandaag gaan skydiven! Netjes op tijd komen we aan bij de organisatie waar we dit geboekt hebben. Als we ons melden zegt de jongen achter de balie dat we vandaag niet kunnen skydiven, omdat hun vliegtuig gisteren is neergestort. Wij denken, haha, grappig. Dit zal wel het standaard grapje zijn wat ze gebruiken om de mensen extra zenuwachtig te maken ofzo… Nou, niet dus. Ineens valt het ons op hoe rustig het hier is en de jongen kijkt er toch best serieus bij. Schijnbaar is het vliegtuig gisteren dus inderdaad neergestort in het meer en is dit over de hele wereld in het nieuws geweest. Tja, in je campertje heb je weinig tv of internet en kranten lezen we ook niet, dus dit was ons een beetje ontgaan. Oeps…

Gelukkig is er niemand gewond geraakt en ondanks dat het best heftig is wat er is gebeurd zijn wij niet bang geworden en willen we eigenlijk nog steeds gewoon skydiven vandaag. We zijn dan ook blij dat we een paar uur later al terecht kunnen bij een andere organisatie. Dat geeft ons nog even de tijd om de omgeving hier te verkennen en we gaan dan ook naar de Huka Falls. Dit is eigenlijk een heel ruig stuk van een wildwaterrivier waar je met een brug overheen kunt lopen, wat uitmond in een waterval. Dit water is super helder en we lopen dan ook langs de rivier af een stuk omhoog om er wat meer van te zien. Na driekwartier lopen komen we uit bij de Hot Water Stream. Dit is een stroompje met super warm water wat uitmond in dezelfde rivier. We balen ervan dat we onze zwemkleding niet aan hebben, want dit is eigenlijk gewoon een natuurlijke spa, met dat lekkere warme water wat in kleine watervalletjes naar beneden stroomt waar je lekker onder kunt zitten.

We lopen daarom maar weer terug en stappen onze camper weer in om terug te rijden naar het vliegveld, want nu is het dan eindelijk tijd om uit een vliegtuig te springen!!

Na wat instructies en het aantrekken van een ontzettend charmante outfit zijn we klaar om het vliegtuigje in te stappen. Een klein beetje nerveus, maar vooral heel enthousiast beginnen we onze stijging naar 4500 meter hoogte. Ondertussen worden we vastgekoppeld aan onze instructeurs en is het hopen dat ze niet per ongeluk een sluitinkje vergeten. Het weer is super goed en helder, dus we kunnen al mooi van het uitzicht genieten en eenmaal op de juiste hoogte aangekomen gaat de deur van het vliegtuig open, wat al heel bizar is. Voordat wij mogen springen gaan er al twee andere eerst het vliegtuig uit en het is zo bizar om mensen een vliegtuig uit te zien vallen, vooral als je bedenkt dat jij de volgende bent. Het moment van de waarheid is aangekomen en één voor één worden wij ook het vliegtuig uit geholpen door onze instructeurs. De eerste paar seconden dat je naar beneden valt zijn super raar en heel onwerkelijk, maar al snel raak je er een beetje aan gewend. Ongeveer een minuut lang hebben we een vrije val en dat is echt super gaaf om mee te mogen maken! Na deze hele snelle minuut gaat de parachute uit en hang je voor je gevoel ineens stil in de lucht en kun je even op adem komen en van het uitzicht genieten. De instructeurs gaan voor de lol nog een paar rondjes met ons draaien, maar dat is vooral voor hun eigen plezier, want wij worden er allebei best misselijk van… haha. Gelukkig stoppen ze daarmee voordat we echt groen aanlopen en kunnen we nog rustig van onze daling genieten en landen we allebei weer netjes met beide benen op de grond en zijn we blij elkaar weer levend te zien. Dit hele avontuur is vastgelegd op film, dus als je dit wilt zien kun je de volgende links bekijken: Niels; https://www.youtube.com/watch?v=lPQscz1NOvk Wieke; https://www.youtube.com/watch?v=I76HkPi18IU

Met een grote glimlach op onze gezicht en nog steeds een beetje een raar gevoel in ons lichaam rijden we na dit avontuur weer door, op zoek naar een plek waar we ons campertje kunnen stallen vannacht.

9-10

Gisteren zijn we na onze parachutesprong nog een heel stuk richting het Tongoriro Nationaal Park gereden om vandaag de Tongariro Crossing te doen. Dit is een prachtige wandeltocht door het vulkaanlandschap en staat in de top 10 van mooiste dagtochten ter wereld en het park staat op de Unesco wereld erfgoedlijst. Vandaag komen wij er achter dat dit allemaal niet voor niets is. We wandelen de reguliere route van 19.4 km, maar lopen daarnaast ook de twee optionele tochten, waardoor we uiteindelijk een hele zware, maar prachtige tocht hebben van ruim 10 uur. Na ongeveer anderhalf uur lopen van de standaard route komen we aan bij de splitsing richting de eerste optionele tocht, het beklimmen van de vulkaan Ngauruhoe ook wel bekend als Mount Doom in Lord of the Rings. De top van deze vulkaan ligt in de wolken, waardoor we niet zien hoe stijl dat hij is. Achteraf maar goed ook, want anders waren we er nooit aan begonnen. Deze tocht is namelijk super pittig en heel stijl. De vulkaan is bezaaid met lavagesteente en losliggend zand, waardoor je bij elke stap die je omhoog zet weer voor de helft naar beneden zakt. Daarnaast moet je continue oppassen waar je je voeten zet, want de meeste stenen liggen los. Na ruim twee uur klimmen komen we eindelijk bij de top aan en kunnen we de immense krater in kijken. Heel gaaf om te zien! We zitten ondertussen boven de wolken, dus de zon schijnt wel, maar echt veel uitzicht hebben we helaas niet, behalve als we af en toe tussen twee wolken door naar beneden kunnen kijken. Toch is het de moeite meer dan waard geweest, want het is echt heel cool om de mond van deze vulkaan te kunnen zien en het klimmen was ondanks dat het heel zwaar was ook wel heel gaaf om te doen. De weg naar beneden gaat een stuk sneller, want doordat je steeds wegzakt in het losse zand kun je een soort surfend over het zand en stenen naar beneden glijden. Dit gaat natuurlijk niet continue goed en regelmatig vallen we dan ook flink op onze kont, maar verder gaat het wel lekker en na een half uur zijn we alweer beneden.

Onze benen zijn dankzij dit uitstapje al flink verzuurd, terwijl we nog maar aan het begin zijn van de reguliere crossing. Gelukkig kunnen we ongeveer 10 hele minuten vlak lopen om een beetje bij te komen tot de volgende klim ons al te wachten staat. We lopen Mount Tongariro op en net voordat we bij de top zijn, komen we al aan bij de tweede splitsing, waar je kunt kiezen een extra tocht te maken. Even twijfelen we of we dit wel zullen doen, aangezien die eerste klim zo pittig was, maar we besluiten dat we hier maar één keer zijn en alles willen zien. We lopen dus een zijpad van de berg op en komen na een klim van ongeveer een half uur uit bij een geweldig uitzichtpunt waar je 360 graden om je heen kunt kijken. Hier zien we die reusachtige vulkaan liggen die we eerder opgeklommen zijn, Mount Tongariro die we dadelijk nog verder op gaan klimmen, de meren waar we straks ook nog langs zullen komen en in de verte zien we zelfs Lake Taupo nog liggen waar we gisteren boven vlogen. We lopen weer terug naar het standaard pad en vervolgen onze weg naar de top van de Tongariro berg. Eenmaal boven veranderd weer heel het uitzicht en terwijl we dachten net alles ongeveer te hebben gezien vallen we toch weer in de volgende verbazing van geweldige natuur. We zien de rode krater van Tongariro en de helderblauwe meren onderaan de berg lijken nog feller te zijn. We dalen aan de andere kant van de berg naar beneden en hebben nog een kleine klim omhoog richting een groot meer. Vanaf dit punt bestaat de tocht voornamelijk uit dalen, maar dat maakt het niet minder zwaar. We merken de verzuring in onze benen nu echt en de knieën van Wieke zijn weer flink overbelast. We zijn dan ook blij om na ruim 10 uur klimmen en dalen weer terug te zijn bij onze camper en gaan op zoek naar een lekker warme douche en een fijne slaapplek voor de nacht.

10-1

Na lekker uitgeslapen te hebben en een beetje te zijn bijgekomen van gisteren rijden we naar Wellington om de ferry te pakken richting het Zuidereiland. We vonden het Noordereiland van Nieuw-Zeeland echt geweldig, maar als we de verhalen moeten geloven is het Zuidereiland zelfs nog mooier. We kunnen dat nu nog maar moeilijk geloven, maar zijn wel erg benieuwd wat ons te wachten staat. Na al een schitterende boottocht komen we vroeg in de avond aan in Picton en lopen we een beetje rond op zoek naar informatie over deze omgeving. Helaas is alles hier nu al dicht, dus pakken we maar lekker een terrasje in het zonnetje tot de avond valt.

We kunnen jullie alvast vertellen dat het Zuidereiland inderdaad echt fantastisch is! Wat we hier allemaal al meegemaakt hebben en nog gaan zien en doen kunnen jullie in een volgend verslag weer lezen.

Heel veel groetjes en liefs van ons!