Alaaf lieve vriendjes en vriendinnetjes!

Terwijl jullie nog volop in het carnavalsgedruis zitten hebben wij alweer een hoofdstuk van ons avontuur afgesloten, namelijk de Filipijnen! Wat was het geweldig en wat hebben we genoten. Dus voor wie even klaar is met al de carnavalsgekte en toe is aan een ander soort vermaak hebben wij weer een leuk verhaaltje. Er staan ook nog nieuwe fotomappen klaar van Nieuw-Zeeland en de Filipijnen. Enjoy!

31-1

Laat in de avond komen we aan in Manilla waar we direct bij de uitgang van het vliegveld worden overladen door Filipijnen die ons een taxi, hotel en/of tour aan willen bieden. Aangezien we nog geen accommodatie hebben geregeld en er schijnbaar weinig te vinden is in de buurt van het vliegveld besluiten we toch maar om met één van hen mee te rijden naar een kantoortje, zodat ze voor ons een hotel kunnen regelen. Hier proberen ze ons ook direct veel te duren vliegtickets aan te smeren om de komende twee weken van het ene eiland naar het andere te gaan, maar daar trappen wij niet in. Wel boeken we voor Filipijnse begrippen een veel te duur betaald hotel bij hun, aangezien het al laat is en we gewoon willen slapen. Gelukkig valt de prijs voor ons Europeanen nog steeds alles mee. Het hotel is niet alles en het personeel niet erg vriendelijk. Onze eerste indruk van de Filipijnen is dan ook dat het er erg hectisch is en de mensen opdringerige afzetters zijn, compleet het tegenovergestelde wat we verwacht hadden…

1-2

In de ochtend vertrekken we richting Donsol en hier wordt onze eerste indruk over de Filipijnen gelukkig compleet bijgesteld. De sfeer van gisteren heerst gelukkig alleen in de grote stad Manilla, maar hier gaat alles lekker op het gemakje en zijn de mensen super vriendelijk en doen ze er alles aan om je te helpen. Omdat het weekend is zijn er heel veel kindjes op straat en die zijn ook super schattig en willen allemaal met je kletsen, handjes schudden of high five geven. Voor hun zijn de toeristen echt nog heel bijzondere wezens, want het toerisme staat hier echt nog in de kinderschoenen. Dit is wel heel erg leuk, want zo zie je nog echt de authentieke Filipijnen en kun je ook zien hoe de lokale mensen leven.

We komen aan bij het hotel wat we voor de eerste nacht geboekt hebben, maar dit is niet zo heel bijzonder. We lopen een beetje rond in het dorpje en hebben voor de komende drie nachten een backpackershostel geboekt een stukje verderop. Dit zogenaamde hostel heeft meer weg van een resort met een zwembad met uitzicht op zee en pal naast het strand, heerlijk. Verder blijkt in Donsol niet zo heel veel te beleven, behalve de grote attractie waarvoor we hier gekomen zijn, het zwemmen met walvishaaien. Maar in dit gezellige backpackershostel met zwembad en gezellig restaurant vermaken wij ons de rest van de tijd ook wel prima.

2-2

We beginnen maar eens met een ochtendje chillen aan het zwembad, tot er mensen terug komen bij het hostel die met walvishaaien zijn gaan zwemmen en met veel enthousiasme vertellen dat ze er één gezien hebben en meerdere keren ermee hebben kunnen zwemmen. Daarom besluiten wij om ook meteen een kans te wagen en stappen we niet veel later met vier andere reizigers in een bootje waar één schipper, één gids en twee walvishaaispotters op geïnstalleerd zijn.

Al na 5 minuten beginnen de spotters wat te roepen en te wijzen, begint de schipper wat meer gas te geven en roept de gids dat we ons klaar moeten maken om het water in te springen. Binnen no time zitten we op de rand van het bootje met zwemvliezen aan, duikbril en snorkel op te wachten op het teken van de gids om in het water te springen. Bij een overtuigend GO laten we ons vallen en kijken we vol verwachting rond in het water. Wieke kijkt om zich heen onder water, maar ziet niks. Tot ze weer boven komt en de gids aanwijzing geeft dat ze onder zich moet kijken. En ineens ziet ze daar een mega vissenkop van een meter of 3 breed onder zich door zwemmen met een lijf van 10 meter lang er achteraan. Dat is best even schrikken en ondanks dit extreem grote gedaante alleen plankton eet is hij door zijn grootte toch behoorlijk intimiderend.

Na een paar minuten met dit prachtdier mee te hebben mogen zwemmen zoekt hij de diepte op en verdwijnt hij uit het zicht. Dat is voor ons een teken om boven water te komen, elkaar vol ongeloof aan te kijken over wat we net gezien hebben en compleet euforisch terug te zwemmen naar de boot. Omdat het zo gaaf was, maar ook zo onwerkelijk en best eng de eerste keer hopen we nog een walvishaai te spotten, zodat we er nog een keer mee kunnen zwemmen en hopelijk er wat rustiger van kunnen genieten nu we weten wat we kunnen verwachten. Helaas bleef het nog 2,5 uur rustig en hebben we er geen meer gezien. Natuurlijk hebben we al heel veel geluk gehad met die ene, maar aangezien we het zo gaaf vonden besluiten we morgen ons geluk nog een keer op de proef te stellen.

In de avond zitten we gezellig met de andere backpackers bij ons resort na te kletsen over ieders avontuur met deze grote vriendelijke reus, om daarna lekker te gaan slapen en hem in onze droom nog meerdere malen voorbij te zien zwemmen.

3-2

Vandaag gaan we voor de tweede keer de boot op, op zoek naar de walvishaai. Na 20 minuten begonnen de gebaren alweer en zetten we samen met minstens 6 andere boten koers naar het punt waar dit bakbeest rustig rond zwemt. We springen er weer in en het effect is hetzelfde als gisteren. We zijn weer totaal geïntimideerd door de grootte en enorm onder de indruk van dit prachtbeest. Na een paar minuten mee zwemmen raken we vermoeid, want het is behoorlijk doorzwemmen om hem bij te kunnen houden. Daarom raken we hem even uit het oog en gaan we volgepompt met adrenaline weer terug naar de boot. Na 5 minuten hebben we hem alweer gevonden en zwemt hij nog steeds rustig aan het oppervlak waardoor we er alweer in kunnen springen. Deze keer blijft de walvishaai super lang aan de oppervlakte zwemmen, waardoor we uiteindelijk 6x terug in het water kunnen springen nadat we hem elke keer na een paar minuten mee zwemmen uit het oog verliezen door de vermoeidheid. Niels blijft zelfs 1x in het water, terwijl wij allemaal wel even terug gaan om een paar minuten op adem te komen en zwemt super lang met hem mee.

We hebben echt zoveel geluk dat deze vis zo lang met ons wil zwemmen, want daardoor hebben we even aan hem kunnen wennen en konden we hem rustig van alle kanten bekijken. Nou ja, rustig… we moeten continue verdomd hard zwemmen om hem bij te houden, terwijl hij zo rustig door het water lijkt te glijden. We zien op een gegeven moment ook hoe hij zijn bek open doet om wat van het plankton in het water te eten en dat is echt gaaf om te zien. We willen van de ene kant zo dichtbij mogelijk zwemmen om het allemaal goed te kunnen zien, maar zijn bek is zo groot dat we er makkelijk 3x in passen, dus we durven ook weer niet te dichtbij te komen, bang om in zijn bek te verdwijnen.

Wat een geweldig gave ervaring hebben we vandaag gehad en wat een geluk om dit beest weer te mogen zien en er zolang mee te mogen zwemmen. Redelijk kapot van de zwemmarathon die we hebben gehad vandaag genieten we lekker na bij het zwembad en maken we het niet al te laat.

4-2

Vandaag doen we niet al te veel en hangen we een beetje rond bij het zwembad, want we kwamen ook zeker naar de Filipijnen om van het zonnetje te genieten en even twee weken te relaxen. In de avond gaan we nog wel vuurvliegjes spotten met een bootje op de rivier wat wel grappig was en mooi om te zien. Daarna is het nog tijd voor een potje mexen met twee andere Nederlanders en leren we dit spel ook nog aan twee buitenlanders, die het helemaal te gek vinden. Niels vindt het na 4 potjes niet meer zo leuk, aangezien hij continue degene is die de shotjes moet drinken.

5-2

In de ochtend gaat de wekker op tijd, omdat we alweer door gaan naar de volgende bestemming, het eiland Palawan. Maar niet voordat we eerst met de bus richting Legazpi gaan om de vlucht richting Manilla te pakken. In Manilla hebben we weer een paar uur om te wachten op de volgende vlucht richting Puerto Princessa en net voordat we gaan boarden zitten we nog even te facetimen met het thuisfront. We hebben niet al te veel haast, omdat de Filipijnen tot nu toe niet de indruk hebben gegeven heel punctueel te zijn. Zodra we ophangen horen we echter onze namen met een zwaar Aziatisch accent door de speakers klinken en blijkt dat ze op ons aan het wachten zijn. Tuurlijk, nu zijn ze ineens wel van de tijd hier… Oeps!

Gelukkig is de terminal super klein en staan we binnen 2 minuten bij de gate en kunnen we zo het vliegtuig in stappen zonder te wachten. Hebben we dat ook weer een keer meegemaakt. Een uurtje later staan we alweer op vaste grond en pakken we één van de vele tricycles hier in de Filipijnen richting ons hostel. Dit zijn motortjes waar ze zelf een zijspan aan hebben gefabriceerd waar ze zowel mensen, dieren als goederen mee vervoeren. Op deze manier laten we ons naar de pinautomaat brengen om voor de komende 9 dagen cash op zak te hebben, aangezien je op de rest van heel dit eiland nergens meer kunt pinnen of met pas of creditcard kunt betalen. Daarna op zoek naar het hostel om nog even een lekker biertje te drinken voordat we op onze dorm gaan liggen met maar liefst 16 bedden!! Dat wordt een heerlijke nacht….

6-2

Vandaag is het tijd om één van de 7 wereldwonderen te gaan bekijken. De ondergrondse rivier van Sabang. In de rit van twee uur hier naartoe horen we alle grote hits van Abba en the Beatles voorbij komen, terwijl we over een slingerweg tussen de jungle rijden met slechts hier en daar een hutje gemaakt van bamboe, golfplaten en stro en langs de weg af en toe een verdwaalde os, kip, varken of zwerfhond. De andere weggebruikers bestaan vooral uit scootertjes, tricycles en jeepneys die tot op het dak volgeladen zijn met mensen, dieren en/of goederen.

Eenmaal bij de pier van Sabang aangekomen mogen we met nog minstens 200 toeristen (voornamelijk Aziaten) wachten op de boot. Eén voor één worden we in kleine groepjes op bootjes geladen richting dit natuurwonder. Als we bij het strand aankomen moeten we even door de Asian Invasion door kijken, maar dan is het er inderdaad al wel erg mooi. We lopen een klein stukje verder door de natuur, waar verschillende aapjes op de loer zitten om te kijken of ze nog wat te eten of drinken kunnen bietsen. Dan komen we aan bij het vertrekpunt van het volgende bootje die ons door de ondergrondse rivier zal varen. Dit vertrekpunt is echt heel erg mooi, met een mooi wit strand en helderblauw water. Niels wil daarom even een foto maken en tot grote vreugde van Wieke en de rest van de toeristen klimt er een aap op zijn rug, gritst in het zijvakje van zijn tas en haalt hier een zakje nootjes uit die we vergeten waren weg te stoppen. Voordat Niels door had wat er gebeurde zat de aap alweer in een boom boven zijn hoofd heel tevreden van zijn buit te snoepen.

De tocht door de grotten is erg mooi en vooral de gids is erg grappig. Hij laat ons allerlei dingen zien in de verschillende rotsformaties waar je de ene keer nog meer fantasie voor nodig hebt dan de andere keer. Zo zien we de heilige maagd Maria en het hoofd van Jezus Christus, maar ook de Titanic, een naakte vrouw en een krokodil.

Op de terugweg met de bus rijden we weer gezellig tussen alle kleine huisjes en beestjes door en zien we een groep kuikentjes met hun moeder de straat over steken. De kuikentjes zijn gelukkig allemaal snel genoeg, maar aangezien onze chauffeur geen zin heeft om tijd te verspillen en geen gas terug neemt haalt de moeder de overkant niet op tijd en klinkt er het geluid wat je van een overstekende kip kunt verwachten… Tok! Wij zijn nogal geschokt van deze brute moord op deze kip en hebben groot medeleven voor alle achtergebleven weeskuikentjes, maar onze chauffeur lijkt het hele ongeval niet eens opgemerkt te hebben en rijdt ongestoord verder. Dat was een triest einde van een verder hele mooie dag.

7-2

We staan vandaag weer eens vroeg op want we zouden om 7 uur opgehaald worden met de bus om richting het plaatsje El Nido te gaan. Uiteraard gaan dit allemaal weer op z’n Filipijns en zitten we om kwart over acht daadwerkelijk in de bus. Na een lange rit van 5 uur zijn we blij als we eindelijk in El Nido zijn. Dit stadje is klein, maar erg gezellig. Er zijn al best wel wat toeristen, maar toch is het nog niet heel ver ontwikkeld en zijn alle huisjes, winkeltjes, restaurants en accommodaties nog erg basic, wat het juist wel leuk maakt. Het hostel wat we geboekt hebben zit vol, maar we kunnen in een ander verblijf overnachten. Dit is eigenlijk het huis van de eigenaresse, maar die heeft daar ondertussen een aantal bedden in gezet, omdat het hostel bijna altijd vol zit. Wij hebben het geluk dat we een privékamer met eigen badkamer hebben, maar dat neemt niet weg dat het hier ontzettend gehorig is. En de volgende ochtend komen we er achter dat we een aantal hanen als buren hebben die al vanaf 5 uur ‘s morgens een wedstrijdje doen wie het hardst kan kraaien.

8-2

Vandaag gaan we lekker eiland hoppen. Met een bootje varen we naar verschillende prachtige stranden en lagoons waar we lekker kunnen chillen, kayakken en snorkelen. Vooral het snorkelen bevalt ons goed en we besteden een groot deel van onze tijd dan ook met ons gezicht onder water, waar het prachtig is. We zien heel veel verschillend koraal en mooie gekleurde vissen. Halverwege de dag krijgen we nog een lekkere lunch op de boot en net voordat de avond valt komen we weer terug aan land waar we even gaan douchen. Deze is wel koud, want naast pinautomaten kennen ze op dit eiland ook geen warm water. Na de verfrissende douche gaan we op zoek naar wat te eten en aangezien het rijst ons onderhand wel een beetje de strot uit komt kiezen we voor een pizzaria, lekker!

Na het eten lopen we nog een beetje door het stadje en stoppen we bij een kraampje waar alleen maar locals omheen staan. We kijken wat er gebeurt en zien dat ze hier een soort roulette spelen. Ze rollen drie basketballen in een zelfgemaakte houten bak met gekleurde vakken waar allemaal kuiltjes in gemaakt zijn. Je kunt geld in zetten op één van de kleuren en als één van de ballen in het kuiltje met jouw kleur blijft liggen wordt je inzet verdubbeld. Een erg leuk spel en wij besluiten ook een paar rondjes mee te gokken. Uiteindelijk lopen we met een verlies van maar liefst 4 euro weer verder, maar we hebben ons wel weer vermaakt.

9-2

Vandaag gaan we voor het eerst op deze reis duiken, eindelijk! We hebben er super veel zin in en onze verwachtingen zijn hoog gespannen na de prachtige snorkelervaring van gisteren. Helaas is het weer niet zo heel goed vandaag en is de zee ook best ruig, waardoor we er al snel achter komen dat het zicht een heel stuk minder is dan gisteren. We doen twee verschillende duiken vandaag en zien toch nog steeds genoeg mooi koraal en veel gekleurde vissen. We zien onder andere een zeeslakje, een trompetvis, blauwe zeesterren en verschillende blauw gestipte pijlstaartroggen. Verder zien we niet zo heel veel heel bijzondere vissen helaas en hadden we er eigenlijk iets meer van verwacht, maar misschien zijn we al veel te verwend aan het raken.

10-2

We gaan vandaag weer een dagje eiland hoppen. Dit keer gaan we vooral naar veel verschillende stranden, waardoor het wat minder snorkelen is en wat meer chillen op het strand. Bij één strand is het echter weinig chillen en moeten we behoorlijk werken om bij het strand te kunnen komen. Dit strand heet dan ook niet voor niks hidden beach. Je kunt hier alleen komen door via de open zee door een gat in de rotsen te zwemmen. Aangezien het water vandaag weer erg ruig is, is dit een hele opgaven. Je moet wachten tot er een goede golf komt en dan met de golf mee jezelf door het gat te laten zuigen. Dit is best eng en ook best gevaarlijk, want als je niet oppast wordt je met een behoorlijke kracht tegen de rots aan geduwd in plaats van er doorheen. Gelukkig gaat dit goed en komen we uit tussen de rotsmuren waar een prachtig hagelwit strandje is. Heel bijzonder om te zien.

We moeten helaas ook weer terug en aangezien we ons op de heenweg door de stroming mee konden laten zuigen betekent dit nu dat we tegen de stroming in moeten zwemmen. Dat maakt het nog lastiger om goed door het gaat te komen. Weer moet je wachten tot de stroming juist is en dan zonder twijfelen en met volle kracht beginnen te zwemmen. Wieke wordt hierbij wel tegen een rots aan geduwd door de stroming, maar gelukkig valt de schade mee. Weer terug op de boot zijn we behoorlijk uitgeput van het zwemmen en zijn we blij dat de laatste stop nog een mooi strand is waar we even lekker kunnen chillen.

Als we weer terug bij het hostel zijn en net gedoucht en wel klaar zijn om te gaan eten valt de stroom plotseling uit. Dit is al de tweede keer in 4 dagen tijd, maar de vorige keer was het ’s nachts gebeurt, dus hadden we er niet zoveel van mee gekregen. We lopen dus met het licht van onze telefoon de straat op en hier blijkt dat heel El Nido zonder stroom zit. Het lijkt ineens echt een spookstad, met alleen maar het licht van de brommertjes op straat. De lokale mensen zijn er duidelijk aan gewend, want in de winkeltjes en restaurantjes zijn binnen no-time alternatieve lichtbronnen zoals zaklampen en kaarsjes zijn aan gemaakt en gaat iedereen onverstoord verder. In totaal blijft de stroom ongeveer 2 uur uit en is het eigenlijk jammer als alle lichten weer aan gaan, want het was wel heel sfeervol overal zonder stroom.

11-2 tot 14-2

Het is vandaag alweer tijd om El Nido te verlaten en we gaan met de bus richting Roxas, waar we op de boot stappen richting Modessa Island. We weten helemaal niet wat er op dit eiland te doen is, het enige dat we weten is dat Nicolle (vriendin van Wieke) samen met haar vriend Stan hier gisteren zijn aangekomen, dus vinden we het heel leuk om hun te gaan zien en een paar dagen samen door te brengen. Als we met de boot dit eiland naderen blijken we op een waar paradijs aangekomen te zijn. Het is maar een heel klein eilandje, waar je in 20 minuten een rondje omheen kunt lopen, en er is dan ook niets anders dan het resort waar we verblijven. Overal op het eiland ligt hagelwit zand met daar omheen mega helder, azuurblauwe zee waar de wereld onderwater zelfs nog mooier is dan daar boven. Je ziet hier heel veel verschillende soorten koraal en super mooie, felgekleurde vissen. Terwijl we hier rondlopen lijkt het net alsof we in een film beland zijn, want zulke dingen zie je normaal alleen maar op tv en het is bijna onwerkelijk om hier nu zelf in dit prachtige decor rond te lopen.

We doen deze drie dagen dan ook niet veel meer dan snorkelen, eten, op het strand liggen, eten, boekje lezen, eten, biertje drinken, slapen. Heerlijk!!!

Het is dan ook moeilijk afscheid nemen van dit paradijsje en natuurlijk van Nicolle en Stan die nog lekker een paar dagen hebben hier, voordat ze verder de Filipijnen gaan ontdekken. Wij gaan alweer terug naar Puerto Princessa waar we morgen het vliegtuig pakken om door te gaan naar Indonesië. Dan zit ons Filipijns avontuur er ook alweer op en gaan we weer naar een volgend hoofdstuk van deze geweldige reis.

De Filipijnen hebben ons heel aangenaam verrast. We wisten niet goed wat we moesten verwachten, maar de mensen zijn super lief, de natuur geweldig, de onderwaterwereld adembenemend en de eilandjes en stranden de mooiste die we ooit hebben gezien. Het mooiste is nog dat het toerisme hier nog echt in de kinderschoenen staat, waardoor je nog het authentieke Filipijnen ziet, wat volgens ons erg uniek is. Salamat mooi Filipijnen!

We zijn nu aangekomen in Jakarta en staan weer aan de start van een nieuw avontuur. De komende maand gaan we dan ook weer met volle teugen genieten van Indonesië, we hebben er zin in!

Heel veel liefs,

Niels en Wieke